Παρακαλώ, το γκουρμέ κόλυβο ήταν παραδοσιακά σερβιρισμένο,δηλαδή από βαθύ πιάτο-με κουτάλι-στην χούφτα ή ήταν εκσυγχρονισμένο, ήγουν σε ειδικό σακκουλάκι-με εσωτερική επένδυση φύλλου αλουμινίου-με ατομικά συσκευασμένο κουταλάκι-και αρωματικό χαρτομάνδηλο, το όλον εντός κομψού τσαντακίου με τυπωμένες διακοσμητικές ροκοκό γιρλάντες;
Dodo, το gourmet κόλυβο ήταν σε post-modern συσκευασία, κεσεδάκι διαφανές με καπάκι από πάνω, από αυτά τα κεσεδάκια που βάζουν τα παραδοσιακά ρυζόγαλα και τις μουσταλευριές, και φυσικά είχε και ροκοκό ντεκόρ γύρω - γύρω σε μαύρο - χρυσό! Ωραιότατο! Αλλά λίγο, δεν πρόσεξα πόσα ml ήταν το κεσεδάκι...
Σαν προσευχούλα φαναράκι στο γκρεμό στέκεται να θυμίζει αυτό που έφυγε, αργοπορημένος μάρτυρας του συμβάντος. Όμως για πόσο ακόμα:) Ίσως μόνο όσο ζει στην άλλη όχθη η καρδιά που αποχωρίζεται τους αγαπημένους της, φέγγει αληθινά και η μνήμη τους.
υγ.κι εμένα μου αρέσουν τα κόλυβα, ιδίως τα σπιτικά, όμως πολύ γέλασα με τις "ροκοκό γιρλάντες" ...:))))
In memoriam
21 σχόλια:
Ωωωω... :-(
Ζωή σε μας!
Μου αρέσει η προοπτική των βράχων και ο συνδυασμός των χρωμάτων!
Xαααχα !!!Μπα σε καλό σου (ούτε το κοτόπουλο δεν θα χωνέψω)
Μοναχό του κατέρευσε ή πήρε και κόσμο στο λαιμό του;;
Το μνημείον πάντως στιβαρότατον σε αντίθεση με όλα τα μέχρι τώρα κτίσματα......τυχαίον;; αποκλείεται !!
Αιωνία της η μνήμη λοιπόν !!(μα....της θέας φυσικά )
Dodo, μόνο 4 Ω;! Ούτε καν 5;!
Ζωή σε μας Μαριέλα μου, άντε ας βάλουμε ένα κονιακάκι ακόμα...
Ευχαριστώ!
Κυρία Ξωτικού, δεν γνωρίζομεν τί ακριβώς συνέβη, μόνον εικασίας ημπορούμε να κάνομεν...
Επίσης δεν γνωρίζομεν αν είναι αναμμένο το καντήλι!
Το μνημείον είναι μάλλον πρόσφατον, ή ενδεχομένως έχει υποστεί πρόφατην αναπαλαίωσιν.
Οπωσδήπτε, ουχί τυχαίως.
Του ύψους και του βάθους και στη μέση η εγκατάλειψη, τα έργα σου είναι πολύ χαρακτηριστικά!
Θέλω και παξιμαδάκι...
Αυτή και η προηγούμενη
μου έχει φτιάξει
τη διάθεση
εμβαθύνουν στη
Σαλαμαλίκεια
διάσταση :-)
Ηλιογράφε, σ'ευχαριστώ.
Μαριέλα, δοκίμασα κάτι κόλυβα τώρα πρόσφατα, τί να σου πω, gourmet εντελώς, κακώς τα αποφεύγω τέτοια events...
Μιχάλη, χαίρομαι ιδιαιτέρως, αυτό θέλω κι εγώ να συμβαίνει, δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα...
Η σαλαμαλίκεια διάσταση είναι μάλλον ανθρωποκεντρική, αλλά όπως θα έχεις προσέξει έχω δηλώσει φαν εδώ και ποοοοολύ καιρό...!
Παρακαλώ, το γκουρμέ κόλυβο ήταν παραδοσιακά σερβιρισμένο,δηλαδή από βαθύ πιάτο-με κουτάλι-στην χούφτα ή ήταν εκσυγχρονισμένο, ήγουν σε ειδικό σακκουλάκι-με εσωτερική επένδυση φύλλου αλουμινίου-με ατομικά συσκευασμένο κουταλάκι-και αρωματικό χαρτομάνδηλο, το όλον εντός κομψού τσαντακίου με τυπωμένες διακοσμητικές ροκοκό γιρλάντες;
Dodo, το gourmet κόλυβο ήταν σε post-modern συσκευασία, κεσεδάκι διαφανές με καπάκι από πάνω, από αυτά τα κεσεδάκια που βάζουν τα παραδοσιακά ρυζόγαλα και τις μουσταλευριές, και φυσικά είχε και ροκοκό ντεκόρ γύρω - γύρω σε μαύρο - χρυσό! Ωραιότατο! Αλλά λίγο, δεν πρόσεξα πόσα ml ήταν το κεσεδάκι...
τι γίνεται εδώ βρε παιδιά;
πολύ ύψος
γκρεμίλα
ρωγμές
και κτίσματα να στέκουν από πάνω κόντρα σε κάθε νόμο βαρύτητας
Κωνσταντίνε, δηλώνω εκστασιασμένη
γράψτε με παιδιά στο φαν κλαμπ!!!!!
την καλημέρα μου καλλιτέχνη
Logia, από τότε που εξαφανίστηκες έχουν συμβεί πολλά!
Ευχαριστώ!
Σαν προσευχούλα φαναράκι στο γκρεμό στέκεται να θυμίζει αυτό που έφυγε, αργοπορημένος μάρτυρας του συμβάντος.
Όμως για πόσο ακόμα:)
Ίσως μόνο όσο ζει στην άλλη όχθη η καρδιά που αποχωρίζεται τους αγαπημένους της, φέγγει αληθινά και η μνήμη τους.
υγ.κι εμένα μου αρέσουν τα κόλυβα, ιδίως τα σπιτικά, όμως πολύ γέλασα με τις "ροκοκό γιρλάντες" ...:))))
Καλημέρα!
"Σαν προσευχούλα φαναράκι στο γκρεμό" -πολύ μου άρεσε αυτό...
Καλημέρα Αστρια!
Καλέ κύριε...Μήπως, λέω...μήπως, είναι λίιιιιιγο μακαβριούλια τα τελευταία σας;;; Μπρρρρρρρρρ!
Κική, λές; Μπά...
Είναι γεμάτοι οι δρόμοι τέτοια μακάβρια, κάθε στροφή κι από ένα, και στις ευθείες έχει, παντού έχει, και ούτε που τα προσέχουμε!
Δημοσίευση σχολίου