Κωνσταντίνε αν "η ζωή του κάθε καλλιτέχνη πάντα κάποια σχέση έχει με τα έργα του" τότε μάλλον έχουμε σειρά από περίεργα μαντάτα.. :)
Στο συγκεκριμένο με τη πρώτη ματιά είναι σαν να μου είπε "βρες το κλειδί" (το σχήμα στο λοφάκι, συνειρμικά μου θύμισε κλειδί) για να ανοίξει την κλειδομπαρωμένη βαριά σιδερένια πόρτα.... :) :)
Σαν όνειρο ξεπρόβαλε μπροστά μου, η πύλη των ονείρων με το γαλάζιο αέρινο χρώμα της... Ανοιχτά, τα παράθυρα της φαντασίας με καλούν... στα παιχνίδια της σκέψης!
Roadartist, είναι όντως έτσι, αλλά κάπως πιό πλατύ...
Το συγκεκριμένο δες το κάπως αλλιώς, ίσως ως performance, προσθέτοντας κάποιο χιούμορ: Είσαι σε έναν άγριο, ατελείωτο, δύσκολο δρόμο, λακκούβες, βράχια, και κάθε 2-3 χλμ ταμπέλα "Vaggelitsa Paradise Resort 24km, 22km, κλπ" Εχεις φθάσει, μόλις έχεις περάσει την ταμπέλα "Welcome to Vaggelitsa Paradise Resort" και βλέπεις αυτό.
***Υπάρχουν κάποιες φωτό στο Windscreen που αν τις έβλεπες εδώ ως ρεαλιστικά σκίτσα θα τις έλεγες "περίεργα μαντάτα". Η πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία.
χααα λοιπόν δεν έπεσα έξω πολύ χαίρομαι(απο μιαν άποψην) !!!
Ερχόμουν φουριόζα να σου πω πως δεν τρώγεσαι πια !!! είδα όνειρο(;;!) πως πάει λέει ρήμαξε κι ο Παράδεισος !!! Μωρέ δεν έτρωγα πατσά καλύτερα !!!
Kαι δεν μου λέτε κυρία Μαριέλα μου ,μίζες μυρίζομαι εδώ πέρα , έτσι είναι οι πύλες των ονείρων δηλαδή, έρείπια έτοιμα να σε καταπλακώσουν,και με μόνη οδό διαφυγής το Γκρεμό;;;; Πολύ διαπλοκή και δεν κρατάμε και τα προσχήματα μανδάμ τς τς
Mμμ φτηναί δικαιολογίαι !! (à propos προτιμώ τα ποδαράκια) και επιτέλους δια της προσφωνήσεως υποννοείτε οτι είμαι σύζυγος Ξωτικού;;;; Προτείνω να το ξανασκεφτείτε (πριν θρηνήσωμεν θύματα εκ του γέλωτος βεβαίως βεβαίως)
Eπίσης θα είχα να προτείνω συμπληρωματικόν τίτλον,(απευθυνόμενον στους επίδοξους αυτόχειρες )
"welcome ...αν σου βαστά"
επιτελώντας τουλάχιστον κοινωνικόν έργον ,λόγω...προβλεπόμενου συνωστισμού,ξεύρετε όπως με τις συνταξιοδοτήσεις....
Κυρία Ξωτικού μου, νομίζω πως πρέπει να σας επαναφέρω εις την τάξην... τι πταίει ο πτωχός πλην τίμιος αρχιτέκτονας;;; αφουγκράζεται απλά τις επιταγές του σύγχρονου design, αλλά και τις επιθυμίες των πελατών του... και κάμνει στις εποχές που ζούμε σήμερον...
Θέλω επισης να αναφερθώ εις τας διαπλοκάς εις τας οποίας αναφέρεσθε.... ουδεμία διαπλοκή υπάρχει, εφόσον άπαντα λαμβάνουν χώραν υπό το φως του ηλίου και φυσικά του αξιότιμου Γούγλη!
Όσον αφορά δε την προσφώνηση του "Κυρία Ξωτικού μου" κακώς στρέφεται τα βέλη σας, στον ταπεινό, σεμνό και κατά τα άλλα συμπαθέστατο φίλο μας... Δηλώνω απερίφραστα ότι ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΝΟΝΑ!!
Κυρία Ξωρικού, ως ανωτέρω, εγώ απλώς κάνω χρήση της νέας προσφώνησης κατόπιν έγγραφης αδείας της ιδιοκτήτριας του copyright Νονάς -η οποία Νονά ίσως να εννοεί αυτό (δεν ξέρω, να την ρωτήξουμε) ε, λογικό είναι, ο σύζυξ ξωτικού, ξωτικό δεν θα είναι; τί να είναι;
Ωραίος ο συμπληρωματικός τίτλος, το σκέφτομαι να θέσω το θέμα "Τίτλοι" σε δημόσια διαβούλευση προσεχώς, μιά και το Windscreen Studio διαθέτει πολύ σούπερ κοινό, όχι που να το παινευτεί δηλαδή!
Συνωστισμό λέγοντας, φαντάζομαι εννοείτε στον προθάλαμο του ψυχίατρου;
Τα περι διαπληκής αρνούμαι να τα σχολιάσω!
Αλλά υπάρχει κάτι που το αισθάνομαι σαν μαχαίρι στην καρδιά και δεν μπορώ να μην το πώ! Θα το πώ!
Εγώ σας καλωσορίζω στην πύλη των ονείρων κι εσείς βλέπετε εφιάλτες;;!!!!
Τον Άρνι τον αρνηθήκαμε για τα καλά, ο σύντροφος Προτάσωφ γέρασε και δεν έχει καμία αξιόλογη πρόταση πλέον, έχει γίνει παράξενος και συνέχεια γκρινιάζει. Κι έτσι τα ηνία τα πήρε ο Στήβ, που μας στύβει ανελέητα για να έχει η Λούσυ τα πανάκριβα τα λούσα. Σε μας έμεινε ένας ημιτελής μύθος που αντικρίζει την απεραντοσύνη. Πότε του χάους και πότε των ανοιχτών οριζόντων.
Χμμ από εδώ καλά πάμε.. παίρνουμε φόρα και ανοίγουμε φτερά. Το ζήτημα είναι να περνούν την πόρτα γιατί αν πάμε γύρω γύρω την πατήσαμε. Το βέβαιο είναι πως μέσα σε αυτή την εικόνα μπορούμε να πετάξουμε και να αφήσουμε πίσω τα χαλάσματα.
Aααα δεν παίζω αυτό το τελευταίο έπρεπε να το πώ εγώ,αλλά .....ας όψεται το κοκκινιστό... ήταν πολυ βαρύ φαίνεται.Πέρασα να δώ πως πάει η πληγή μη μας πείτε και...γαϊδούρια !!!
Welcome
31 σχόλια:
Αααα δεν είπαμε να πάμε για ύπνο;;
είναι θέμα για όνειρο τώρα αυτό;;;;
απαπα
Κωνσταντίνε αν "η ζωή του κάθε καλλιτέχνη πάντα κάποια σχέση έχει με τα έργα του" τότε μάλλον έχουμε σειρά από περίεργα μαντάτα.. :)
Στο συγκεκριμένο με τη πρώτη ματιά είναι σαν να μου είπε "βρες το κλειδί" (το σχήμα στο λοφάκι, συνειρμικά μου θύμισε κλειδί) για να ανοίξει την κλειδομπαρωμένη βαριά σιδερένια πόρτα.... :) :)
Σαν όνειρο ξεπρόβαλε μπροστά μου, η πύλη των ονείρων με το γαλάζιο αέρινο χρώμα της...
Ανοιχτά, τα παράθυρα της φαντασίας με καλούν... στα παιχνίδια της σκέψης!
Κυρία Ξωτικού, δεν είπαμε να πάμε γιά ύπνο, είπαμε να πάμε γιά πατσά!
Roadartist, είναι όντως έτσι, αλλά κάπως πιό πλατύ...
Το συγκεκριμένο δες το κάπως αλλιώς, ίσως ως performance, προσθέτοντας κάποιο χιούμορ:
Είσαι σε έναν άγριο, ατελείωτο, δύσκολο δρόμο, λακκούβες, βράχια, και κάθε 2-3 χλμ ταμπέλα "Vaggelitsa Paradise Resort 24km, 22km, κλπ"
Εχεις φθάσει, μόλις έχεις περάσει την ταμπέλα "Welcome to Vaggelitsa Paradise Resort" και βλέπεις αυτό.
***Υπάρχουν κάποιες φωτό στο Windscreen που αν τις έβλεπες εδώ ως ρεαλιστικά σκίτσα θα τις έλεγες "περίεργα μαντάτα".
Η πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία.
Μαριέλα, πολύ μου άρεσε αυτό... Οντως πολύ μου άρεσε...
οπ, τώρα έφυγε το κόκκινο,
ο σταμάτης στα φανάρια...
άρα λες Welcome
οπότε έρχομαι...:)
Ο Άγιος Πέτρος, πού είναι;
χααα λοιπόν δεν έπεσα έξω πολύ χαίρομαι(απο μιαν άποψην) !!!
Ερχόμουν φουριόζα να σου πω πως δεν τρώγεσαι πια !!!
είδα όνειρο(;;!) πως πάει λέει ρήμαξε κι ο Παράδεισος !!!
Μωρέ δεν έτρωγα πατσά καλύτερα !!!
Kαι δεν μου λέτε κυρία Μαριέλα μου ,μίζες μυρίζομαι εδώ πέρα ,
έτσι είναι οι πύλες των ονείρων δηλαδή, έρείπια έτοιμα να σε καταπλακώσουν,και με μόνη οδό διαφυγής το Γκρεμό;;;;
Πολύ διαπλοκή και δεν κρατάμε και τα προσχήματα μανδάμ τς τς
Μιχάλη, καλωσήρθατε, παρακαλώ, περάστε, καθίστε. Σούλα, το περγαμόντο!
Dodo, άμα κοιτάξετε στο δεξιό καθρέφτη θα τον δείτε, ήταν λίγο πριν στο γκισέ, κάτω από το Welcome.
Κυρία Ξωτικού, μήπως φάγατε σοτζούκια, παστουρμά, τζιγιεροσαρμά, και μπακλαβά, και σεκέρ παρέ και γαλακτομπούρεκα;
Ετσι εξηγείται το κακό όνειρο!
Οντως, πατσά έπρεπε να φάτε!
(Παρεμπιπτόντως, σας συνιστώ πατσά από γουρνοκεφαλή, είναι απείρως καλύτερος)
...Σουτζούκια εννοούσα @##%%!!!@@&& γιά πληκτρολόγιο...
Mμμ φτηναί δικαιολογίαι !!
(à propos προτιμώ τα ποδαράκια)
και επιτέλους δια της προσφωνήσεως υποννοείτε οτι είμαι σύζυγος Ξωτικού;;;;
Προτείνω να το ξανασκεφτείτε (πριν θρηνήσωμεν θύματα εκ του γέλωτος βεβαίως βεβαίως)
Eπίσης θα είχα να προτείνω συμπληρωματικόν τίτλον,(απευθυνόμενον στους επίδοξους αυτόχειρες )
"welcome ...αν σου βαστά"
επιτελώντας τουλάχιστον κοινωνικόν έργον ,λόγω...προβλεπόμενου συνωστισμού,ξεύρετε όπως με τις συνταξιοδοτήσεις....
Κυρία Ξωτικού μου, νομίζω πως πρέπει να σας επαναφέρω εις την τάξην...
τι πταίει ο πτωχός πλην τίμιος αρχιτέκτονας;;; αφουγκράζεται απλά τις επιταγές του σύγχρονου design, αλλά και τις επιθυμίες των πελατών του... και κάμνει στις εποχές που ζούμε σήμερον...
Θέλω επισης να αναφερθώ εις τας διαπλοκάς εις τας οποίας αναφέρεσθε.... ουδεμία διαπλοκή υπάρχει, εφόσον άπαντα λαμβάνουν χώραν υπό το φως του ηλίου και φυσικά του αξιότιμου Γούγλη!
Όσον αφορά δε την προσφώνηση του "Κυρία Ξωτικού μου" κακώς στρέφεται τα βέλη σας, στον ταπεινό, σεμνό και κατά τα άλλα συμπαθέστατο φίλο μας...
Δηλώνω απερίφραστα ότι
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΝΟΝΑ!!
... και καλά κάμνει,...
@@@@@@@ τα πληκτρολόγια!!!!!!!!!!!!
Κυρία Ξωρικού, ως ανωτέρω, εγώ απλώς κάνω χρήση της νέας προσφώνησης κατόπιν έγγραφης αδείας της ιδιοκτήτριας του copyright Νονάς -η οποία Νονά ίσως να εννοεί αυτό (δεν ξέρω, να την ρωτήξουμε) ε, λογικό είναι, ο σύζυξ ξωτικού, ξωτικό δεν θα είναι; τί να είναι;
Ωραίος ο συμπληρωματικός τίτλος, το σκέφτομαι να θέσω το θέμα "Τίτλοι" σε δημόσια διαβούλευση προσεχώς, μιά και το Windscreen Studio διαθέτει πολύ σούπερ κοινό, όχι που να το παινευτεί δηλαδή!
Συνωστισμό λέγοντας, φαντάζομαι εννοείτε στον προθάλαμο του ψυχίατρου;
Τα περι διαπληκής αρνούμαι να τα σχολιάσω!
Αλλά υπάρχει κάτι που το αισθάνομαι σαν μαχαίρι στην καρδιά και δεν μπορώ να μην το πώ!
Θα το πώ!
Εγώ σας καλωσορίζω στην πύλη των ονείρων κι εσείς βλέπετε εφιάλτες;;!!!!
Κύριε Γενικούλη μου, μη μου στεναχωριέστε και μου πάθετε και τίποτα και ακόμα δεν έχουμε τελειώσεις με τις ανακαινίσεις...
Ας το πάρει το ποτάμι....
(προσέξατε φαντάζομαι τον πληθυντικό της λέξης "ανακαίνιση", και ναι, δεν είναι πληθυντικός ευγενείας!!!!)
Μάλλον πρέπει να πάρω αναρρωτική...
oχι οχι οχι δεν θα υποκύψω ,δεν θα απαντήσω χαχαχα !!!
Ας πάμε μια βόλτα στην ακροθαλασσιά καλύτερα εεε !!
(και θα την λέμε αναρρωτική... εντάξει!!!)
Ξωτικό αποφάσισες να μας συνεφέρεις πριν κόψει και ο ψυχίατρος τις φλέβες του και μας προκύψει νέος "Λάκκος";;;;
Τον Άρνι τον αρνηθήκαμε για τα καλά,
ο σύντροφος Προτάσωφ γέρασε και δεν έχει καμία αξιόλογη πρόταση πλέον, έχει γίνει παράξενος και συνέχεια γκρινιάζει.
Κι έτσι τα ηνία τα πήρε ο Στήβ, που μας στύβει ανελέητα για να έχει η Λούσυ τα πανάκριβα τα λούσα.
Σε μας έμεινε ένας ημιτελής μύθος που αντικρίζει την απεραντοσύνη.
Πότε του χάους και πότε των ανοιχτών οριζόντων.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, εις το ιστολόγιο της φίλτατης Μαριέλας κατέθεσα τας απόψεις μου σε ότι αφορά την επιβράβευση των καλύτερων προτάσεων!
Nta3ei poli kalo ki afto alla 'o lakos' pou einai kai pio goth nomizw mpainei sta agapimena mou!
Χμμ από εδώ καλά πάμε.. παίρνουμε φόρα και ανοίγουμε φτερά. Το ζήτημα είναι να περνούν την πόρτα γιατί αν πάμε γύρω γύρω την πατήσαμε. Το βέβαιο είναι πως μέσα σε αυτή την εικόνα μπορούμε να πετάξουμε και να αφήσουμε πίσω τα χαλάσματα.
Καλημέρα μας:)
Ηλιογράφε, ηλιογραφικώς ευφυές...
Ναι στο χάος, ναι και στους ανοιχτούς ορίζοντες! -κυρίως αυτούς!
Το είδα, σας ευχαριστώ, θα μεταβώ να επεξεργασθώ τις προτάσεις σας.
Αγγελική, χαίρομαι που το προτιμάς, κι εγώ επίσης το προτιμώ.
Margo, επιτέλους άλλη μία αισιόδοξη ματιά, και βέβαια μπορούμε να πετάξουμε κι από πάνω!
Aααα δεν παίζω αυτό το τελευταίο έπρεπε να το πώ εγώ,αλλά .....ας όψεται το κοκκινιστό... ήταν πολυ βαρύ φαίνεται.Πέρασα να δώ πως πάει η πληγή μη μας πείτε και...γαϊδούρια !!!
Θ'αργήσει να γιάνει η πληγή...
Κατάβαθα το νοιώθω ακόμα στα σπλάχνα το μαχαίρι...
Δημοσίευση σχολίου