Γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Αυτή η προοπτική που αρέσει πολύ και μάλιστα εδώ ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την αντίθετη κατεύθυνση του αυτοκινήτου, είναι και η πρώτη φορά που διαφοροποιείς τους "πρωταγωνιστές σου" και σε χρώμα.. είμαι περίεργη για τη συνέχεια.
Πραγματικά καταπληκτική ιδέα αυτή η σειρά! Και η εκτέλεσή της!
Σαν τα ανεκπλήρωτα όνειρα (εάν η ζωγραφιά δεν έχει τελειώσει) ή κατάλοιπα ελπίδων (εάν η ζωγραφιά έχει γκρεμιστεί). Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν μείνει εκεί οι γραμμές της προοπτικής, ίσως μιας αρχικά σχεδιασμένης προοπτικής.
Ή σαν τα κινητά και τα ακίνητα, όχι κατ΄αποκλειστικότητα αγαθά, αυτά που δεν μπορούν να φύγουν και αυτά που μπορούν, αλλά και τα δύο ή έμειναν ημιτελή ή είναι ό,τι έχει από αυτά απομείνει.
Ίσως πάλι δεν είναι τίποτα από αυτά, αλλά απλά δύο συνήθη θέματα ειδωμένα από μία πλευρά: το σπίτι διακοπών λόγω εποχής και ένα ταιριαστό με αυτό αυτοκίνητο.
υγ. να πω ότι η σειρά είχε εκτός από τους καταπληκτικούς διαλόγους στα σχόλια και επιμορφωτικό χαρακτήρα, όπως για την έννοια του τροπέτου καθώς και για τις ειδκές καλλιτεχνικές κριτικές στα: "Revue artistique de Salepuce", «Καλλιτεχνικά Ανάλεκτα Βρωμοπουσίου" ή “Κ.Α.Β.” "Bulletin de la société des antallaktiqueurs" ..με αυτό δε το τελευταίο το "antallaktiqueurs" πολύ γέλασα!!!:)))
Margo, μου αρέσει πως παρατηρείς, και όπως είπαμε τόχεις, και άμα τόχεις δεν τόχεις μόνο σε επίπεδο πινέλου, αλλά και ματιού. Αλλιώς δεν γίνεται...
Επίσης μου άρεσε (και σ'ευχαριστώ) το "όλο και πιό ενδιαφέρον", γιατί γενικά πιστεύω ότι στις σειρές ισχύει το "όλο και πιό βαρετό" λόγω επανάληψης -γενικά, όχι μόνο στα δικά μου... (είναι κι εδώ με τη σειρά που έγιναν χρονικά)
Η σειρά πάντως δεν έχει συνέχεια, αυτό ήταν το τελευταίο. Το επόμενο ίσως να είναι στο ίδιο κλίμα... Ισως.
Αστρια, παρατήρησε ότι πάτησα enter στο σχόλιο-απάντηση στην Margo, ακριβώς τη στιγμή που πατούσες enter στο δικό σου, 22.31ακριβώς... Πολύ μου αρέσουν αυτές οι ιντερνετικές συμπτώσεις!
"Κατάλοιπα ελπίδων"... Νομίζω αυτό προτιμώ...
Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι έχουν μείνει εκεί οι γραμμές. Ελπιζα να το παρατηρήσει κάποιος αυτό, και σ'ευχαριστώ.
Και επίσης το "...ένα ταιριαστό με αυτό αυτοκίνητο", και αυτό ήθελα να το παρατηρήσει κάποιος. Αλλο ένα ευχαριστώ.
Οσο γιά τα σχόλια σε αυτά εδώ και γενικώς, έχω σκεφτεί να κάνω μιά σειρά αναρτήσεις best of με τα σχόλια στο ποστ και όχι στην πίσω σελίδα που είναι τώρα, αλλά φοβάμαι ότι θα μου φάει 3 μέρες και 3 νύχτες τουλάχιστον να διαλέξω ποιά θα αφήσω έξω γιατί δεν γίνεται να πάνε όλα, οπότε όλο το αναβάλω... Εννοείται ότι αποτελείς ένα μεγάλο κομμάτι του best of...
Είχα ξαναπεράσει στο πέμπτο σχόλιο πριν την απάντηση στο δικό μου και το είχα προσέξει.Πράγματι οι ιντερνετικές συμπτώσεις είναι μεγάλες και μου έχουν συμβεί συχνά. Μάλιστα, και τώρα που πέρασα ήταν η ώρα που τυπωνόταν η απάντηση:) Σ' ευχαριστώ κι εγώ:)
Δεν ξέρω αν είναι τα εντονότερα χρώματα ή η, γιά πρώτη φορά, κάθετη τοποθέτηση τών δύο στοιχείων ή και τα δύο, αλλά δεν νιώθω το ίδιο κλίμα ερημίας και αναχωρητισμού όπως στα προηγούμενα. Ενώ βεβαίως ανήκει στην ίδια σειρά, είναι σαν να την πηγαίνει λίγο παραπέρα.
Μα που πήγε το δικό μου σχόλιο? Αχ αυτός ο explorer πολύ με παιδεύει.Καλά κάνω και στο σπίτι χρησιμοποιώ Mozilla. Κωνσταντίνε παρατηρώ αλλαγή στα χρώματα και στις κατευθύνσεις.Διακρίνω λίγο άγχος και μία τάση φυγής.Συνιστώ διακοπές.΄Οσο για το σχόλιό σου ότι φωτογραφίζεις καλύτερα απ' ότι ζωγραφίζεις δεν συμφωνώ.Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δύο σχεδόν διαφορετικά πράγματα. Η φωτό (το αντικείμενό της) είναι κάτι που σου προσφέρεται έτοιμο, ενώ η ζωγραφική είναι πιο πολύ προϊόν φαντασίας.
Kαλέεεε μ'έστρωσες στη δουλειά ακόμα δεν ήρθα !!! Ξεκινήσαμε λοιπόν να κάνουμε διακοπούλες σένα στρουμπουλό, ροδαλό,ρομαντικό, ήσυχο bungalow, Συνεχίσαμε μ'ένα σοφιστικέ chalet με ...μεγάλες προοπτικές, κι εκεί επάνω μας την έπεσε μια αμερικανιά που μας έσπρωξε σ'ένα beaytiful chalet με προοπτικές αγχώδεις,οπότε κατακάκτσαμε σε μια τεχνοκρατική μεζονέτα με προοπτικές χωρίς...προοπτική , κι επιτέλους ξυπνήσαμε και καταλάβαμε πως ...χωρίς παραμύθι και όνειρο προκοπή δεν υπάρχει ...και πως...στο καταφύγιο πας για λίγο ,και οχι για ν'αράααξεις..... Ααχ ξαναχρειάζομαι διακοπές !!!!
Εριφύλη, δεν διακρίνεις λάθος... Ετσι κι αλλιώς είναι τόσο το άγχος που πλανάται στην ατμόσφαιρα, που ακόμα κι αν δεν το έχεις, το αναπνέεις αναγκαστικά και μετά, τί να κάνεις, το εκπνέεις...
Ξωτικό, προσπαθώ να αποφασίσω αν με έστειλε περισσότερο το στρουμπουλό, ροδαλό, ρομαντικό, ήσυχο bungalow, ή η τεχνοκρατική μεζονέτα με προοπτικές χωρίς...προοπτική, αλλά δεν τα καταφέρνω...!
Resort Series 05.
21 σχόλια:
Γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Αυτή η προοπτική που αρέσει πολύ και μάλιστα εδώ ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την αντίθετη κατεύθυνση του αυτοκινήτου, είναι και η πρώτη φορά που διαφοροποιείς τους "πρωταγωνιστές σου" και σε χρώμα.. είμαι περίεργη για τη συνέχεια.
Σα να μου φαίνεται πως υπάρχει έντονο βορειοαμερικάνικο στοιχείο εδώ, κάτι με τα χρώματα και τα σχήματα.
Αν δεν ήταν χαλασμένο και το ραδιοκασετόφωνο becker, σίγουρα θα ακουγόταν το Bobby Jean
Πραγματικά καταπληκτική ιδέα αυτή η σειρά! Και η εκτέλεσή της!
Σαν τα ανεκπλήρωτα όνειρα (εάν η ζωγραφιά δεν έχει τελειώσει) ή κατάλοιπα ελπίδων (εάν η ζωγραφιά έχει γκρεμιστεί). Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν μείνει εκεί οι γραμμές της προοπτικής, ίσως μιας αρχικά σχεδιασμένης προοπτικής.
Ή σαν τα κινητά και τα ακίνητα, όχι κατ΄αποκλειστικότητα αγαθά, αυτά που δεν μπορούν να φύγουν και αυτά που μπορούν, αλλά και τα δύο ή έμειναν ημιτελή ή είναι ό,τι έχει από αυτά απομείνει.
Ίσως πάλι δεν είναι τίποτα από αυτά, αλλά απλά δύο συνήθη θέματα ειδωμένα από μία πλευρά: το σπίτι διακοπών λόγω εποχής και ένα ταιριαστό με αυτό αυτοκίνητο.
υγ. να πω ότι η σειρά είχε εκτός από τους καταπληκτικούς διαλόγους στα σχόλια και επιμορφωτικό χαρακτήρα, όπως για την έννοια του τροπέτου καθώς και
για τις ειδκές καλλιτεχνικές κριτικές στα: "Revue artistique de Salepuce", «Καλλιτεχνικά Ανάλεκτα Βρωμοπουσίου" ή “Κ.Α.Β.”
"Bulletin de la société des antallaktiqueurs" ..με αυτό δε το τελευταίο το "antallaktiqueurs" πολύ γέλασα!!!:)))
Margo, μου αρέσει πως παρατηρείς, και όπως είπαμε τόχεις, και άμα τόχεις δεν τόχεις μόνο σε επίπεδο πινέλου, αλλά και ματιού. Αλλιώς δεν γίνεται...
Επίσης μου άρεσε (και σ'ευχαριστώ) το "όλο και πιό ενδιαφέρον", γιατί γενικά πιστεύω ότι στις σειρές ισχύει το "όλο και πιό βαρετό" λόγω επανάληψης -γενικά, όχι μόνο στα δικά μου...
(είναι κι εδώ με τη σειρά που έγιναν χρονικά)
Η σειρά πάντως δεν έχει συνέχεια, αυτό ήταν το τελευταίο. Το επόμενο ίσως να είναι στο ίδιο κλίμα... Ισως.
Ξαναευχαριστώ!
Ηλιογράφε, μέσα είσαι με το βορειοαμερικάνικο στοιχείο, στα σχήματα θα έλεγα ότι είναι, και στις σχεδιαστικές υπερβολές...
Ναι, Springsteen... Με το ραδιοκασεττόφωνο κάτι δεν θυμάμαι καλά, 4track? 8track? Δεν θυμάμαι...
Αστρια, παρατήρησε ότι πάτησα enter στο σχόλιο-απάντηση στην Margo, ακριβώς τη στιγμή που πατούσες enter στο δικό σου, 22.31ακριβώς...
Πολύ μου αρέσουν αυτές οι ιντερνετικές συμπτώσεις!
"Κατάλοιπα ελπίδων"... Νομίζω αυτό προτιμώ...
Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι έχουν μείνει εκεί οι γραμμές.
Ελπιζα να το παρατηρήσει κάποιος αυτό, και σ'ευχαριστώ.
Και επίσης το "...ένα ταιριαστό με αυτό αυτοκίνητο", και αυτό ήθελα να το παρατηρήσει κάποιος.
Αλλο ένα ευχαριστώ.
Οσο γιά τα σχόλια σε αυτά εδώ και γενικώς, έχω σκεφτεί να κάνω μιά σειρά αναρτήσεις best of με τα σχόλια στο ποστ και όχι στην πίσω σελίδα που είναι τώρα, αλλά φοβάμαι ότι θα μου φάει 3 μέρες και 3 νύχτες τουλάχιστον να διαλέξω ποιά θα αφήσω έξω γιατί δεν γίνεται να πάνε όλα, οπότε όλο το αναβάλω...
Εννοείται ότι αποτελείς ένα μεγάλο κομμάτι του best of...
Ξαναευχαριστώ γενικώς!
Είχα ξαναπεράσει στο πέμπτο σχόλιο πριν την απάντηση στο δικό μου και το είχα προσέξει.Πράγματι οι ιντερνετικές συμπτώσεις είναι μεγάλες και μου έχουν συμβεί συχνά. Μάλιστα, και τώρα που πέρασα ήταν η ώρα που τυπωνόταν η απάντηση:)
Σ' ευχαριστώ κι εγώ:)
Δεν ξέρω αν είναι τα εντονότερα χρώματα ή η, γιά πρώτη φορά, κάθετη τοποθέτηση τών δύο στοιχείων ή και τα δύο, αλλά δεν νιώθω το ίδιο κλίμα ερημίας και αναχωρητισμού όπως στα προηγούμενα. Ενώ βεβαίως ανήκει στην ίδια σειρά, είναι σαν να την πηγαίνει λίγο παραπέρα.
Ντόντε, μου άρεσε αυτό το κλίμα ερημίας και αναχωρητισμού...!
Οντως υπάρχει διαφορά...
Κων! Ή που θα κανεις δυο μηνες να γραφεις ή που θα γραφεις μερα παρα μερα!!! Δεν πιανεσαι πουθενα! :D
Εσυ σε ποια απ'ολα αυτα βρισκεσαι/βρεθηκες;; ...
:)
ξ.
..έχει κάτι το 'κινηματογραφικό'.. τέτοια αίσθηση μου άφησε..
ΥΓ το Blog με τις φωτο μας τελείωσεεεεε;;;; Why?
Έχω χάσει επεισόδια!
ξι, μα φυσικά στη μαιζονέττα, μπρος βεράντα, πίσω βεράντα, αρκοντίσια, τζακούζια, τα πάντα όλα!
Roadartist, καλό το βλέπω που σου άφησε τέτοια αίσθηση...
Δεν μας τελείωσε το φωτομπλόγκ, θα επανέλθει κάποια στιγμή, αλλά βλέπω περισσότερο ενδιαφέρον εδώ -έχει και σούπερ σχόλια, δεν μπορείς να πεις...
Κική!
Ω, Μεγαλειωτάτη, τί τιμή! Ω, ναι, χάσατε επεισόδια, αλλά αντιλαμβάνομαι, αι υποθέσεις του κράτους...
μαλιστα μαλιστα........καταλαβα...... (και τα κοαλα τιποτα!)
ξ.
υγ: συμφωνω με αρτιστα ως προς τη νοσταλγια για το φωτομπλογκ...
ξι, δεν το αντελήφθην αυτό με τα κοάλα...
Κι εσύ νοσταλγείς;;!!
Κι εγώ έχω μιά αίσθηση ότι φωτογραφίζω καλύτερα απ'ότι ζωγραφίζω, πράγμα τρομακτικό...
Μα που πήγε το δικό μου σχόλιο? Αχ αυτός ο explorer πολύ με παιδεύει.Καλά κάνω και στο σπίτι χρησιμοποιώ Mozilla.
Κωνσταντίνε παρατηρώ αλλαγή στα χρώματα και στις κατευθύνσεις.Διακρίνω λίγο άγχος και μία τάση φυγής.Συνιστώ διακοπές.΄Οσο για το σχόλιό σου ότι φωτογραφίζεις καλύτερα απ' ότι ζωγραφίζεις δεν συμφωνώ.Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δύο σχεδόν διαφορετικά πράγματα. Η φωτό (το αντικείμενό της) είναι κάτι που σου προσφέρεται έτοιμο, ενώ η ζωγραφική είναι πιο πολύ προϊόν φαντασίας.
Kαλέεεε μ'έστρωσες στη δουλειά ακόμα δεν ήρθα !!!
Ξεκινήσαμε λοιπόν να κάνουμε διακοπούλες σένα στρουμπουλό, ροδαλό,ρομαντικό, ήσυχο bungalow,
Συνεχίσαμε μ'ένα σοφιστικέ chalet με ...μεγάλες προοπτικές, κι εκεί επάνω μας την έπεσε μια αμερικανιά που μας έσπρωξε σ'ένα beaytiful chalet με προοπτικές αγχώδεις,οπότε κατακάκτσαμε σε μια τεχνοκρατική μεζονέτα με προοπτικές χωρίς...προοπτική ,
κι επιτέλους ξυπνήσαμε και καταλάβαμε πως ...χωρίς παραμύθι και όνειρο προκοπή δεν υπάρχει ...και πως...στο καταφύγιο πας για λίγο ,και οχι για ν'αράααξεις.....
Ααχ ξαναχρειάζομαι διακοπές !!!!
Εριφύλη, δεν διακρίνεις λάθος... Ετσι κι αλλιώς είναι τόσο το άγχος που πλανάται στην ατμόσφαιρα, που ακόμα κι αν δεν το έχεις, το αναπνέεις αναγκαστικά και μετά, τί να κάνεις, το εκπνέεις...
Ξωτικό, προσπαθώ να αποφασίσω αν με έστειλε περισσότερο το στρουμπουλό, ροδαλό, ρομαντικό, ήσυχο bungalow, ή η τεχνοκρατική μεζονέτα με προοπτικές χωρίς...προοπτική, αλλά δεν τα καταφέρνω...!
Δημοσίευση σχολίου