Εγώ νομίζω πως ο δεύτερος ετοιμάζεται να φουντάρει οικιοθελώς, να συναντήσει το ταίρι του στον κάτω βράχο.... εκεί ακριβώς είναι το ρομαντικό στοιχείο του έργου.... Μα τι ποίηση.... Τι σύλληψη... Τι ύμνος.....
Thalassenia, υπάρχει ακροθαλασσιά αλλά είναι λίγο πιό κάτω και δεν φαίνεται ούτως ώστε να εξάπτεται η φαντασία του θεατή και να την πλάθει ακριβώς όπως θέλει!!
Μαριέλα, αυτή η οπτική που ξεπέρασε τα όρια της μυθοπλασίας και άγγιξε αυτά της ποιητικής φαντασίας πραγματικά με συγκίνησε και αισθάνομαι υπερήφανος που συντέλεσα στην δημιουργία της!!
Από μια αισιόδοξη οπτική, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι όταν ο οδηγός και η οδηγός των δύο αυτοκινήτων τα βρήκαν, δεν είχαν ανάγκη πια το δεύτερο αυτοκίνητο (έχει και τόσα έξοδα πια).
Όμως σε κάθε περίπτωση, δεν παύει να είναι ένα τραγικό τέλος αυτοκινήτου και λύπη (γιατί τα αυτοκίνητα έχουν ψυχή:)
Εξαιρετικό! Ιδιαίτερα σχεδιαστικά το ανεστραμμένο αυτοκίνητο, αλλά και η «έκφραση» του άλλου αυτοκινήτου!
ειχα καιρο να περασω απο εδω αλλα βρεθηκα σε ωραια εργα.Το ενα αυτοκινητο ακομα ελπιζει και σκεφτεται ενω το αλλο μαλλον απογοητευτηκε και εφυγε. Να εχεις ενα ομορφο τριημερο.
22 σχόλια:
Aααχαχααα δεν παίζεσαι !!!
Εγώ στο κάτω αυτοκίνητο παρακαλώ μια θεσούλα !!ευτυχώς πρόλαβα να καπαρώσω βλέπω.
Επιτέλους και κάποιος που καταλαβαίνει ποια είναι η σωστή θέση για να απολαμβάνεις το φεγγάρι χωρίς να κινδυνεύεις !!
απο αυχενικό
Επιτέλους ξαναλέγω λίγος ρομαντισμός !!!!
Kαλέεε απ'την χαρά μου δεν κατάλαβα οτι το κάτω αυτοκίνητο ήταν...ανάσκελα .
Άντε κάνε μου ένα κανονικό αλλά μ'αυτή την κλίση pleaaaaaaase
Καλέ τι Romantics στην άκρη του γκρεμού που κινδυνεύει να λυθεί το χειρόφρενο κατά λάθος.
Α πα πα!!!
Όλο γύρω σε γκρεμούς μας πας.
Χαθήκαν τα λιβάδια και οι ακροθαλασσιές;
εμένα πάντως μου αρέσουν τα αγέρωχα βράχια... ότι και αν επιφυλάσσουν σε αυτοκινητα ή ότι άλλο...
Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θάρθεις;-)
Έτοιμος είναι ο βράχος να γκρεμιστεί. Ποτέ μα ποτέ δεν πατάμε στα φρύδια των βράχων!!!!!
Εγώ νομίζω πως ο δεύτερος ετοιμάζεται να φουντάρει οικιοθελώς, να συναντήσει το ταίρι του στον κάτω βράχο....
εκεί ακριβώς είναι το ρομαντικό στοιχείο του έργου....
Μα τι ποίηση....
Τι σύλληψη...
Τι ύμνος.....
Συγκινούμαι...
;-)
Και από τα μισοσπασμένα ηχεία ακούγεται: "μια συνουσίαααα μυστικήηηηηηηη"
Ξωτικό, μένω άναυδος με το νοητικό σας flip vertical του ανάσκελα υπό κλίση οχήματος!! -ή μήπως ήταν flip horizontal, δεν ξέρω έχω μπερδευτεί!!
Thalassenia, υπάρχει ακροθαλασσιά αλλά είναι λίγο πιό κάτω και δεν φαίνεται ούτως ώστε να εξάπτεται η φαντασία του θεατή και να την πλάθει ακριβώς όπως θέλει!!
Φόρα, μου άρεσε αυτό το αγέρωχα βράχια, και βέβαια τα ωραιότερα σκηνικά είναι τα επικίνδυνα!!
Μαριέλα, αυτή η οπτική που ξεπέρασε τα όρια της μυθοπλασίας και άγγιξε αυτά της ποιητικής φαντασίας πραγματικά με συγκίνησε και αισθάνομαι υπερήφανος που συντέλεσα στην δημιουργία της!!
Margo, τί τίτλος!!!
Βεβαίως ποτέ δεν πατάμε, και κυρίως ποτέ δεν παρκάρουμε στα φρύδια των βράχων!!
Dodo, έχει χαρτομάντηλα δεξιά στο boite a gants...
Ηλιογράφε, ναι, αυτό είναι το soundtrack!!
Ρομαντικό μέχρι θανάτου! Το αποκορύφωμα!!
Από μια αισιόδοξη οπτική, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι όταν ο οδηγός και η οδηγός των δύο αυτοκινήτων τα βρήκαν, δεν είχαν ανάγκη πια το δεύτερο αυτοκίνητο (έχει και τόσα έξοδα πια).
Όμως σε κάθε περίπτωση, δεν παύει να είναι ένα τραγικό τέλος αυτοκινήτου και λύπη (γιατί τα αυτοκίνητα έχουν ψυχή:)
Εξαιρετικό!
Ιδιαίτερα σχεδιαστικά το ανεστραμμένο αυτοκίνητο, αλλά και η «έκφραση» του άλλου αυτοκινήτου!
Αστρια, αυτό το "μέχρι θανάτου" πολύ μου άρεσε!
Αλλά τελικά πάντα υπάρχει μιά αισιόδοξη αστριακή οπτική, καλώς την περιμένω πάντα λοιπόν!
Φυσικά, άλλωστε μόνον κάτι με ψυχή μπορεί να έχει τραγικό τέλος, ένα πλυντήριο -πχ- δεν θα μπορούσε ποτέ...
Εκφραση...; Δεν το είχα σκεφτεί, ωραίο...
Ευχαριστώ!
Φοβερό σκηνικό !!!
Είχα καιρό να περάσω και πραγματικά σήμερα απόλαυσα τα τελευταία σου υπέροχα έργα !!!
Καλή συνέχεια !!!
Art Traveller, όντως χάθηκες, αλλά σε είδα σε πολύ καλή ζωγραφική φόρμα!
Σ'ευχαριστώ, καλή συνέχεια και σ'εσένα!
Κατερίνα ακριβώς, είναι εκεί και απλώνουν τη ματιά τους στο μαύρο τ'ουρανού!
(Πολύ μου άρεσε αυτό το "ν'απλώνουν τη ματιά τους στο μαύρο τ'ουρανού!"!)
ειχα καιρο να περασω απο εδω αλλα βρεθηκα σε ωραια εργα.Το ενα αυτοκινητο ακομα ελπιζει και σκεφτεται ενω το αλλο μαλλον απογοητευτηκε και εφυγε.
Να εχεις ενα ομορφο τριημερο.
Σκρουτζάκο, μεγάλο πράγμα να ελπίζει κανείς!
Επίσης καλά να περάσεις!
Δημοσίευση σχολίου