Xαίρομαι που η περίεργη λιμουζίνα μετά το βίαιο πήδημα θανάτου των προηγούμενων αναρτήσεων σου , επανέρχεται και πάλι επί σκηνής , στοχεύοντας ακάθεκτη στους νέους ορίζοντες !!! Σίγουρα πολύ αισιόδοξο το μήνυμα !!! Καλή συνέχεια φίλε μου και πάντα προσοχή στην "οδήγηση" !!!
Ο ορίζοντας είναι συννεφιασμένος, προμηνύεται "θύελλα".Δεν θα έλεγα όμως όχι σε μία βόλτα με ένα τόσο συλλεκτικό "κομμάτι". Και θα το προτιμούσα ξεσκέπαστο αλλά χωρίς εσάρπα στον λαιμό, να μην πάω αδικοχαμένη σαν την Γεωργία Σάνδη!!!!! Καλό βράδυ και......προσοχή στην "οδήγηση"
βρε κωνσταντίνε πώς από το salto mortale περνάς σε κρεββατοκάμαρες και μετά σε παρκέ διαρκείας και κατόπιν στην προοπτική του ορίζοντα; με τρέλλανες
πάντως τούτο το έργο σου, εμένα μου δίνει νότα αισιοδοξίας, γιατί το γκρι του παρόντος γίνεται γαλάζιο και δεν εννοώ φυσικά τα κοινοβουλευτικά χρώματα, αλλά τα απλά κανονικά χρώματα από την παλέτα της φύσης
Ναι, το υπέθεσα ότι είσαι ακόμα εδώ, το άκουσα στις ειδήσεις ότι το ΠΑΜΕ απαγόρευσε την επιβίβαση στην γνωστή ιμπεριαλίστρια ζωγράφο Μαριέλα, ουρλιάζοντας μεταξύ άλλων "Τζάμπα ακουαρέλλες γιά το λαό!"
Logia, χαίρομαι ιδιαιτέρως που σας τρέλλανα! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που σας τρέλλανα!
Μου αρέσει και πάλι η αισιόδοξη οπτική, όπως πάντα. Αυτό το γκρι του παρόντος που γίνεται γαλάζιο, έγραψε...! -ούτε κι εγώ εννοώ το κοινοβουλευτικό γαλάζιο βεβαίως...
Dodo, χαίρομαι που σας αρέσει χρωματικώς και προοπτικώς, και σας ευχαριστώ!
Εκείνο το "μεταφυσικώς" γιά το οποίο επίσης ευχαριστώ, τολμώ να επιθυμήσω κάτι πιό περιφραστικώς, όντας σίγουρος ότι το ίδιο επιθυμεί όλος ο κόσμος εδώ!
Αυτοκίνητο ή τροπέτο; Είμαστε ό,τι φαίνεται ή το αόρατο μέσα μας; Ποιός το αποφασίζει;
Είναι αυτή η στιγμή τής απόλυτης ισορροπίας στην επιφάνεια, πριν αρχίσει η βύθιση στα λασπερά νερά ή μόλις έχει αναδυθεί στην επιφάνεια (τών ανωτέρω λασπερών υδάτων), γιά να απογειωθεί και να χαθεί πετώντας στον μακρινό ορίζοντα; Υπάρχει κάποιος που τα αποφασίζει αυτά;
Βλέπει έκαστος τον βίο του ως μιά εναλλαγή υψηλών και χαμηλών (βύθιση, ανάδυση, απογείωση) ή ως ίσιο δρόμο, συνεχή και επίπεδο, χωρίς περισπασμούς; Και ποιός αποφασίζει γι'αυτό- υπάρχει κανείς;
Πόσο εύκολα καταφέρνει κάποιος να εγκαταλείψει αυτό που κάποτε ήταν όχημα προόδου αλλά σήμερα κουτσό, άτροχο φορτίο; Και πόσο μακριά μπορεί να φθάσει μετά; Και τίνος απόφαση είναι αυτή;
Είναι η τριγύρω έρημος απειλή ή πρόκληση; Και ποιός αποφασίζει; κλπ., κλπ., κλπ. ................................ Συνοψίζοντας, σας ερωτώ κάτι απλό: από πού ερχόμαστε και ΠΟΥ ΠΑΜΕ, τέλος πάντων;;;
Ηλιογράφε, δεν ξέρεις πόσο μέσα έχεις πέσει στο αρχικό... Τα έντονα χρώματα ήταν έτοιμα, όμως άλλαξε σε μιά φλασιά της στιγμής -πήγε χαμένο και το ψάξιμο των σωστών αποχρώσεων...
Αν δεν είχε αλλάξει, δεν θα χρειαζόταν "Αν" ο άπαιχτος τίτλος!
Αναπάντητα ερωτήματα συσσωρεύονται γέρνοντας αμείλικτα την ζυγαριά προς το πουθενά...
Η παλινδρόμηση ανάμεσα στο από πού και στο ΠΟΥ ως έκφραση της αγωνίας του εσωστρεφούς ψυχιατρικού γίγνεσθαι, με ωθούν έσωθεν στην εξίσου αγωνιώδη αναζήτηση εικαστικής έκφρασης της ανωτέρω αγωνιώδους παλινδρόμησης, όμως, αλλοίμονο, η έκφραση δεν βρίσκει τρόπο έκφρασης...
Ισως είναι αυτή η αγωνιώδης αναζήτηση της απόφασης που ποτέ δεν πάρθηκε που οδηγεί στην αέναη εναλλαγή 1ης-όπισθεν...
@ Dodo !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! δύο εβδομάδων !! Είπα και ξαναγυρνώ στην...σκακιέρα μου....
Constantine
Δεν εκτιμήσατε αρκούντως με φαίνεται την γενναίαν μου απόφαση να μην λερώσω το άψογον παρκέ σας! Θα τιμωρειθήτε..... αυστηρότατα (ξεύρετε δια του δημοσιουπαλληλικού κώδικος....)
Ξωτικό, να τα αφήσεις αυτά! Είχαμε στην είσοδο παντόφλες μιάς χρήσεως γιά όλο τον κόσμο, να τις άφηνες εκεί τις λασπωμένες γόβες! Τέλος πάντων τώρα, τί να σε κάνω που σ'αγαπάω...
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!
Χωρίς ευδιάκριτη γραμμή του ορίζοντα αλλά οπωσδήποτε με προοπτική:) Ίσως κάποια ελπίδα να είναι εκεί όπου συγκλίνουν οι γραμμές. Ίσως γιατί όταν βρίσκεται κανείς ανάμεσα από γη και ουρανό μπερδεύει τα σύννεφα με τη θάλασσα ή άλλα στοιχεία της γης. Κάπως έτσι.
Ο dodo, έγραψε υπέροχα! άξια τα θαυμαστικά και άλλα τόσα..
Πολύ αργείτε και ανησυχώ... Θα ξεραθούν τα πινέλα... θα πετρώσουν τα χρώματα... βρωμοπερίστερα θα εισβάλουν από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες και θα περιφέρονται ξεδιάντροπα επάνω στο παρκέ διαρκείας, ανάμεσα στα τελάρα...
Horizon
33 σχόλια:
Xαίρομαι που η περίεργη λιμουζίνα μετά το βίαιο πήδημα θανάτου των προηγούμενων αναρτήσεων σου , επανέρχεται και πάλι επί σκηνής , στοχεύοντας ακάθεκτη στους νέους ορίζοντες !!!
Σίγουρα πολύ αισιόδοξο το μήνυμα !!!
Καλή συνέχεια φίλε μου και πάντα προσοχή στην "οδήγηση" !!!
Ο ορίζοντας είναι συννεφιασμένος, προμηνύεται "θύελλα".Δεν θα έλεγα όμως όχι σε μία βόλτα με ένα τόσο συλλεκτικό "κομμάτι". Και θα το προτιμούσα ξεσκέπαστο αλλά χωρίς εσάρπα στον λαιμό, να μην πάω αδικοχαμένη σαν την Γεωργία Σάνδη!!!!!
Καλό βράδυ και......προσοχή στην "οδήγηση"
Ωραίο... πολύ ωραίο!!!!!!!!!
και ναι είμαι ακόμα εδώ!!
φεύγω ξημερώματα από Λάυριο.....
μην ξεχάσεις το γνωστό ποδαρικό!!
φιλιά
βρε κωνσταντίνε πώς από το salto mortale περνάς σε κρεββατοκάμαρες και μετά σε παρκέ διαρκείας και κατόπιν στην προοπτική του ορίζοντα;
με τρέλλανες
πάντως τούτο το έργο σου, εμένα μου δίνει νότα αισιοδοξίας, γιατί το γκρι του παρόντος γίνεται γαλάζιο και δεν εννοώ φυσικά τα κοινοβουλευτικά χρώματα, αλλά τα απλά κανονικά χρώματα από την παλέτα της φύσης
καλό βράδυ
Art Traveller, πάντα χαίρομαι να βλέπω αισιόδοξες οπτικές! Ειδικά αυτές τις συννεφιασμένες εποχές!
Ευχαριστώ, κι εσύ καλή συνέχεια στην πολύ ωραία δουλειά που κάνεις!
Αυτό μ'αρέσει πολύ· και χρωματικώς και προοπτικώς.
Και μεταφυσικώς, τολμώ να προσθέσω...
Εριφύλη, δεν υπάρχει τίποτα πιό συναρπαστικό από θύελλα σε cabriolet! -και σε μηχανή επίσης!
Προσεχώς θα έχουμε και συλλεκτικά ξεσκέπαστα!
Μαριέλα, ευχαριστώ!
Ναι, το υπέθεσα ότι είσαι ακόμα εδώ, το άκουσα στις ειδήσεις ότι το ΠΑΜΕ απαγόρευσε την επιβίβαση στην γνωστή ιμπεριαλίστρια ζωγράφο Μαριέλα, ουρλιάζοντας μεταξύ άλλων "Τζάμπα ακουαρέλλες γιά το λαό!"
Φυσικά δεν θα το ξεχάσω το γνωστό ποδαρικό...!
Ξημερώματα, έ...; Αει κ'ρούνα μ'...
Logia, χαίρομαι ιδιαιτέρως που σας τρέλλανα!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που σας τρέλλανα!
Μου αρέσει και πάλι η αισιόδοξη οπτική, όπως πάντα.
Αυτό το γκρι του παρόντος που γίνεται γαλάζιο, έγραψε...! -ούτε κι εγώ εννοώ το κοινοβουλευτικό γαλάζιο βεβαίως...
Dodo, χαίρομαι που σας αρέσει χρωματικώς και προοπτικώς, και σας ευχαριστώ!
Εκείνο το "μεταφυσικώς" γιά το οποίο επίσης ευχαριστώ, τολμώ να επιθυμήσω κάτι πιό περιφραστικώς, όντας σίγουρος ότι το ίδιο επιθυμεί όλος ο κόσμος εδώ!
Έφθασε ,έπεσε ή εξεβράσθη;
αδιάφορον θα μου πείς αφού μοιάζει σώον και ατενίζει ορατόν ορίζοντα !
Και στα δικά μας !!
Τα σώψυχά μου σας ευχαριστούν ιδιαιτέρως δια την αποφυγήν των εφιαλτικών γκρεμών και διλημμάτων ω μεγαλόψυχε .....
(καταμαράν καμπριολέ πρώτη φορά βλέπω καμάριμ' )
στο προηγούμενο δεν μπήκα μη λερώσω το παρκέ !!
Αν είχε περισσότερα χρώματα θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τον τίτλο:
"Η φανταχτερή απελπισία του Ελληνικού γίγνεσθαι"
Αυτοκίνητο ή τροπέτο;
Είμαστε ό,τι φαίνεται ή το αόρατο μέσα μας;
Ποιός το αποφασίζει;
Είναι αυτή η στιγμή τής απόλυτης ισορροπίας στην επιφάνεια, πριν αρχίσει η βύθιση στα λασπερά νερά ή μόλις έχει αναδυθεί στην επιφάνεια (τών ανωτέρω λασπερών υδάτων), γιά να απογειωθεί και να χαθεί πετώντας στον μακρινό ορίζοντα;
Υπάρχει κάποιος που τα αποφασίζει αυτά;
Βλέπει έκαστος τον βίο του ως μιά εναλλαγή υψηλών και χαμηλών (βύθιση, ανάδυση, απογείωση) ή ως ίσιο δρόμο, συνεχή και επίπεδο, χωρίς περισπασμούς;
Και ποιός αποφασίζει γι'αυτό- υπάρχει κανείς;
Πόσο εύκολα καταφέρνει κάποιος να εγκαταλείψει αυτό που κάποτε ήταν όχημα προόδου αλλά σήμερα κουτσό, άτροχο φορτίο; Και πόσο μακριά μπορεί να φθάσει μετά;
Και τίνος απόφαση είναι αυτή;
Είναι η τριγύρω έρημος απειλή ή πρόκληση;
Και ποιός αποφασίζει;
κλπ., κλπ., κλπ.
................................
Συνοψίζοντας, σας ερωτώ κάτι απλό: από πού ερχόμαστε και ΠΟΥ ΠΑΜΕ, τέλος πάντων;;;
Α, ναι, και ποιός το αποφασίζει αυτό... ;-)
Ξωτικό, χαίρομαι που χαρακτηρίζεις "αδιάφορον" το ανωτέρω αγωνιώδες ερώτημα, διότι δεν δύναμαι και να το απαντήσω!
Και στα δικά μας, βεβαίως!
Χαίρομαι επίσης που βρίσκεις το περιβάλλον ευχάριστο και φιλόξενο!
Το καταμαράν καμπριολέ δεν έγραψε απλώς, έγραψε εντελώς!!!
Ηλιογράφε, δεν ξέρεις πόσο μέσα έχεις πέσει στο αρχικό...
Τα έντονα χρώματα ήταν έτοιμα, όμως άλλαξε σε μιά φλασιά της στιγμής -πήγε χαμένο και το ψάξιμο των σωστών αποχρώσεων...
Αν δεν είχε αλλάξει, δεν θα χρειαζόταν "Αν" ο άπαιχτος τίτλος!
Dodo !!!!!!!
Αναπάντητα ερωτήματα συσσωρεύονται γέρνοντας αμείλικτα την ζυγαριά προς το πουθενά...
Η παλινδρόμηση ανάμεσα στο από πού και στο ΠΟΥ ως έκφραση της αγωνίας του εσωστρεφούς ψυχιατρικού γίγνεσθαι, με ωθούν έσωθεν στην εξίσου αγωνιώδη αναζήτηση εικαστικής έκφρασης της ανωτέρω αγωνιώδους παλινδρόμησης, όμως, αλλοίμονο, η έκφραση δεν βρίσκει τρόπο έκφρασης...
Ισως είναι αυτή η αγωνιώδης αναζήτηση της απόφασης που ποτέ δεν πάρθηκε που οδηγεί στην αέναη εναλλαγή 1ης-όπισθεν...
Προβληματίστηκα πάλι! Κακό χούι...
@ Dodo
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
δύο εβδομάδων !!
Είπα και ξαναγυρνώ στην...σκακιέρα μου....
Constantine
Δεν εκτιμήσατε αρκούντως με φαίνεται την γενναίαν μου απόφαση να μην λερώσω το άψογον παρκέ σας!
Θα τιμωρειθήτε..... αυστηρότατα
(ξεύρετε δια του δημοσιουπαλληλικού κώδικος....)
Ξωτικό, να τα αφήσεις αυτά!
Είχαμε στην είσοδο παντόφλες μιάς χρήσεως γιά όλο τον κόσμο, να τις άφηνες εκεί τις λασπωμένες γόβες!
Τέλος πάντων τώρα, τί να σε κάνω που σ'αγαπάω...
Με αυτή τη προοπτική δεν φαίνεται ο ορίζοντας κι αν ήθελε να κάνει μια βόλτα ως εκεί, πεσ' του ότι δεν θα πάει πουθενά, γιατί του έκλεψαν τις ρόδες!!!
Aαααααα δεν παίζω !!!!
ζαβολιάααααααααα
:)))))))
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!
Χωρίς ευδιάκριτη γραμμή του ορίζοντα αλλά οπωσδήποτε με προοπτική:)
Ίσως κάποια ελπίδα να είναι εκεί όπου συγκλίνουν οι γραμμές.
Ίσως γιατί όταν βρίσκεται κανείς ανάμεσα από γη και ουρανό μπερδεύει τα σύννεφα με τη θάλασσα ή άλλα στοιχεία της γης. Κάπως έτσι.
Ο dodo, έγραψε υπέροχα! άξια τα θαυμαστικά και άλλα τόσα..
Εφη, και οι ρόδες είναι όλη του η ζωή...
Κοκκώνα μου! ( η κοκκώνα γνωρίζει πού απευθύνομαι, δεν χρειάζονται διευκρινίσεις...)
Σκρουτζάκο, ευχαριστώ, καλό καλοκαίρι!
Αστρια, ευχαριστώ γιά την πρώτη πρόταση, και γενικώς!
Εκείνο το "κάπως έτσι" δεν είναι κάπως έτσι, είναι ακριβώς έτσι!
(Ναι, Dodo den παίζεται...)
Ανακοίνωσις:
Το κατάστημα θα παραμείνει κλειστόν γιά μερικές μέρες, οι οποίες μερικές μέρες πιθανόν να προκύψουν λίγο περισσότερες από μερικές.
Αν είναι sea and sun εύχομαι να είναι περισσότερες από αρκετές!
Δεν πιστεύω να το κάνετε σαν κάτι παλιούς νοικοκυραίους που πέταγαν ξεπορτίζοντας ένα "άμα αργήσω, φάτε" και ξεχνούσαν να επιστρέψουν :-))
Ηλιογράφε, είναι sun άνευ sea εδώ, αλλά δε βαριέσαι...
Dodo, θα γυρίσουμε γιά φαγητό, αλλά θα ξαναφύγουμε πριν το dessert!
Πολύ αργείτε και ανησυχώ... Θα ξεραθούν τα πινέλα... θα πετρώσουν τα χρώματα... βρωμοπερίστερα θα εισβάλουν από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες και θα περιφέρονται ξεδιάντροπα επάνω στο παρκέ διαρκείας, ανάμεσα στα τελάρα...
Τα βρωμοπερίστερα κουτσούλησαν το παρκέ! Dodo το δίκαννο!
Δημοσίευση σχολίου