Μοιάζει με το προηγούμενο υπό κατάρρευσιν διατηρητέο ξενοδοχείο- μοιάζει, αλλά δεν είναι το ίδιο... είναι και το υλικό διαφορετικό...
Αυτές οι αναζητήσεις έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και μού θυμίζουν λίγο παλιότερες αναρτήσεις σου στο φωτογραφικό Γουίντσκρην όπου έπιανες το θέμα από απόσταση και το πλησίαζες σταδιακά, και όχι πάντοτε από την ίδια γωνία.
Ελπίζω να μην ανέβηκε η τιμή στο "σπιτάκι του κηπουρού" τώρα που του άλλαξες το χρώμα... άλλαξε βέβαια και το έδαφος, το σπιτάκι απομακρύνθηκε λίγο περισσότερο από το κύριο κτίσμα, μήπως να πρόσθετες και μία γεφυρούλα;;
Μαριέλα, το έδαφος είναι είναι υπο συνεχή αναδιαμόρφωση σε αυτά τα οικόπεδα, και η γεφυρούλα κάτω από αυτές τις συνθήκες θα ήταν ωραία ιδέα, αλλά δεν το σκέφτηκα...
Αλλά μένω στον συνδυασμό των χρωμάτων, που μου άρεσε που σου άρεσε!
Aς αφήσουμε το κτίσμα που ακόμη μια φορά είναι ετοιμόρροπο..και ας δούμε το έδαφος που το στηρίζει.. Αυτό και αν είναι καταδικασμένο στο να γίνει ένα με το γκρεμό! Τελικά φταίει αυτός που δεν πρόσεξε που πήγε να κτίσει, εκείνοι που δε πρόσεξαν νωρίτερα το υπέδαφος, έντονος ο παραλληλισμός με πολλά επίκαιρα θέματα! Περιμένω σκίτσο με γκράφιτι και σύνθημα! (Ας είναι αυτό σε ετοιμόρροπο κτίσμα!) Καλή εβδομάδα!
Κυρία Ξωτικού, βεβαίως είναι όλα αισιόδοξα, και η ελπίδα θάρθει όταν εξαφανιστούν και τα τελευταία ερείπια, τα οποία θα μπαζώσουν και τα οικόπεδα!
Και -παρεμπιπτόντως- νομίζω ότι υπάρχει θησαυρός συνθημάτων στα διάφορα που έχει πει κατα καιρούς ο Ραν ταν πλαν, και είτε πρέπει να ψάξω το χειροκίνητο αρχείο, είτε στο σχετικό site γιά τα αυθεντικά στα γαλλικά...
Ωραία το θέσατε με την αδυναμία του κτίσματος και την δυναμική του τοπίου, είναι το μηδενικό κοντράστ που δεν προέκυψε τυχαία, αλλά δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
Όσο πάει απομακρύνεται το ένα κομμάτι από το άλλο.. θα μπορούσε να είναι και παραλληλισμός για μία διαλυμένη οικογένεια. Στην αρχή μοιάζουν με ερείπιο οι ζωές αλλά έχουν την δυνατότητα να αναγεννιούνται οι άνθρωποι.. όπως τα ερπετά. Καλησπέρα!
Βεβαίως είχα ξαναπεράσει από αύτό το κτίσμα τις προηγούμενες μέρες, όμως δεν έγραψα σχόλιο. Κι αυτή τη φορά επέστρεψα για να γράψω κάτι διαφορετικό, γιατί μου φάνταζε στο μυαλό να αποπνέει κάτι το τραγικό που πονάει.. κι ας ήταν ίδιο με το προηγούμενο κι ας ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με τα προηγούμενα.
Και είδα το σχόλιο της Margo που πάρα πολύ μου άρεσε, κι ένοιωσα ότι κι εκείνη είχε την ίδια αίσθηση, χωρίς να έχουμε συνεννοηθεί. Μόνο που αντί για ερπετά είχα στο μυαλό μου αετούς που πετούν συντροφικά εκεί γύρω, μάλιστα έψαχνα και για φωτογραφία:)
Ας είναι αυτό μία πολύ μικρή παρένθεση στη κεφάτη μας ξεχωριστή @παρέα. Θα επανέλθω, ίσως και με μία άλλη οπτική γωνιά:)
Αστρια, το ωραίο, το πολύ ωραίο, είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να φαντασθείς τί εντύπωση θα δημιουργήσει το οτιδήποτε, τί οπτική θα προκύψει, ειδικά αν πρόκειται γιά ανθρώπους με σκέψη σε βάθος σε όλα τα επίπεδα και με φαντασία. Φαντάζομαι ότι φαντάζεσαι πόσο ανεβάζει αυτό την διάθεση να συνεχίζεις να ασχολείσαι με το θέμα...
Κι εμένα μου άρεσε το σχόλιο της Margo, και επίσης το ότι συνέπεσε να έχετε την ίδια αίσθηση.
Και μου έδωσες μιά πολύ ωραία ιδέα με τους αετούς που πετούν συντροφικά εκεί γύρω!
Οικόπεδον μετα κτίσματος 2.
Details
20 σχόλια:
Μοιάζει με το προηγούμενο υπό κατάρρευσιν διατηρητέο ξενοδοχείο- μοιάζει, αλλά δεν είναι το ίδιο... είναι και το υλικό διαφορετικό...
Αυτές οι αναζητήσεις έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και μού θυμίζουν λίγο παλιότερες αναρτήσεις σου στο φωτογραφικό Γουίντσκρην όπου έπιανες το θέμα από απόσταση και το πλησίαζες σταδιακά, και όχι πάντοτε από την ίδια γωνία.
Χααχα !! δεν με ξεγελάς !!
Θα αγόραζα το ...αυθεντικό !!
Ελπίζω να μην ανέβηκε η τιμή στο "σπιτάκι του κηπουρού" τώρα που του άλλαξες το χρώμα...
άλλαξε βέβαια και το έδαφος, το σπιτάκι απομακρύνθηκε λίγο περισσότερο από το κύριο κτίσμα, μήπως να πρόσθετες και μία γεφυρούλα;;
M'αρέσει ο συνδυασμός των χρωμάτων!
Dodo, κάποτε δεν μου άρεσαν καθόλου οι παραλλαγές στο ίδιο θέμα, αλλά άλλαξα άποψη επι του θέματος...
Τελικά, η οπτική παραμένει ίδια σε κάθε μέσο, και φαίνεται αυτό -γιά όποιον μπορεί να παρατηρεί σε τόση έκταση.
Κυρία Ξωτικού, μα και αυτό αυθεντικό είναι, στην ίδια γειτονιά, στην παραδίπλα ραχούλα!
Μαριέλα, το έδαφος είναι είναι υπο συνεχή αναδιαμόρφωση σε αυτά τα οικόπεδα, και η γεφυρούλα κάτω από αυτές τις συνθήκες θα ήταν ωραία ιδέα, αλλά δεν το σκέφτηκα...
Αλλά μένω στον συνδυασμό των χρωμάτων, που μου άρεσε που σου άρεσε!
Μερσί.
Aς αφήσουμε το κτίσμα που ακόμη μια φορά είναι ετοιμόρροπο..και ας δούμε το έδαφος που το στηρίζει.. Αυτό και αν είναι καταδικασμένο στο να γίνει ένα με το γκρεμό! Τελικά φταίει αυτός που δεν πρόσεξε που πήγε να κτίσει, εκείνοι που δε πρόσεξαν νωρίτερα το υπέδαφος, έντονος ο παραλληλισμός με πολλά επίκαιρα θέματα! Περιμένω σκίτσο με γκράφιτι και σύνθημα! (Ας είναι αυτό σε ετοιμόρροπο κτίσμα!) Καλή εβδομάδα!
Roadartist, εκεί είναι το θέμα, στην εδαφολογική μελέτη, στο έδαφος, στο υπόβαθρο, που καταρρέει εκ των έσω και εκ των έξω...
Σύνθημα ψάχνω να βρώ, μόλις το βρω έρχεται!
Λοιπόν αυτό ακριβώς (το σύνθημα)σκεφτόμουν και...λυτρώθηκα.
Την σειρά θα την σκέφτομαι ως "Κάθαρση"
ή
"Τα ερείπια φεύγουν η ελπίδα έρχεται...."
Ααααα επιτέλους θα κοιμηθώ υπέροχα !!!
Τελικά ήταν τόσο αισιόδοξα όλα αυτά κι εγώ....
ε καλά κι ο Ραν τα πλάν πλάσμα του Θεού είναι!!!
Kαι επιμένω να προτιμώ το προηγούμενο που είναι εντονότερη η αδυναμία του κτίσματος μπροστά στη δυναμική του τοπίου!!
Κυρία Ξωτικού, βεβαίως είναι όλα αισιόδοξα, και η ελπίδα θάρθει όταν εξαφανιστούν και τα τελευταία ερείπια, τα οποία θα μπαζώσουν και τα οικόπεδα!
Και -παρεμπιπτόντως- νομίζω ότι υπάρχει θησαυρός συνθημάτων στα διάφορα που έχει πει κατα καιρούς ο Ραν ταν πλαν, και είτε πρέπει να ψάξω το χειροκίνητο αρχείο, είτε στο σχετικό site γιά τα αυθεντικά στα γαλλικά...
Ωραία το θέσατε με την αδυναμία του κτίσματος και την δυναμική του τοπίου, είναι το μηδενικό κοντράστ που δεν προέκυψε τυχαία, αλλά δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
Πολύ ωραίο. Όλα καταρρέουν και καταλήγουν στο τίποτα
Καντάβρ, ω, ναι, ακριβώς, ευχαριστώ...
Όσο πάει απομακρύνεται το ένα κομμάτι από το άλλο.. θα μπορούσε να είναι και παραλληλισμός για μία διαλυμένη οικογένεια. Στην αρχή μοιάζουν με ερείπιο οι ζωές αλλά έχουν την δυνατότητα να αναγεννιούνται οι άνθρωποι.. όπως τα ερπετά.
Καλησπέρα!
Φυσικά εννοώ να αναγεννούν το κομμάτι που κόπηκε.. έτσι φαντάζομαι το διαμελισμένο κτίσμα σου:)
Margo, είναι απίστευτη η φαντασία σου...
Και όλη αυτή τη φαντασία θέλω να τη δω στη ζωγραφική!
Βεβαίως είχα ξαναπεράσει από αύτό το κτίσμα τις προηγούμενες μέρες, όμως δεν έγραψα σχόλιο.
Κι αυτή τη φορά επέστρεψα για να γράψω κάτι διαφορετικό, γιατί μου φάνταζε στο μυαλό να αποπνέει κάτι το τραγικό που πονάει.. κι ας ήταν ίδιο με το προηγούμενο κι ας ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με τα προηγούμενα.
Και είδα το σχόλιο της Margo που πάρα πολύ μου άρεσε, κι ένοιωσα ότι κι εκείνη είχε την ίδια αίσθηση, χωρίς να έχουμε συνεννοηθεί.
Μόνο που αντί για ερπετά είχα στο μυαλό μου αετούς που πετούν συντροφικά εκεί γύρω, μάλιστα έψαχνα και για φωτογραφία:)
Ας είναι αυτό μία πολύ μικρή παρένθεση στη κεφάτη μας ξεχωριστή @παρέα. Θα επανέλθω, ίσως και με μία άλλη οπτική γωνιά:)
υγ. και το σκίτσο βεβαίως άψογο, όπως πάντα:)
Αστρια, το ωραίο, το πολύ ωραίο, είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να φαντασθείς τί εντύπωση θα δημιουργήσει το οτιδήποτε, τί οπτική θα προκύψει, ειδικά αν πρόκειται γιά ανθρώπους με σκέψη σε βάθος σε όλα τα επίπεδα και με φαντασία.
Φαντάζομαι ότι φαντάζεσαι πόσο ανεβάζει αυτό την διάθεση να συνεχίζεις να ασχολείσαι με το θέμα...
Κι εμένα μου άρεσε το σχόλιο της Margo, και επίσης το ότι συνέπεσε να έχετε την ίδια αίσθηση.
Και μου έδωσες μιά πολύ ωραία ιδέα με τους αετούς που πετούν συντροφικά εκεί γύρω!
Σ'ευχαριστώ.
Mάργκω !!!!!!!!!!!!!!
Μα τόσο στραβή ήμουν;;;;;;;;;
τώρα που το είπες το είδα αμέσως !!!!!!!!
(δεν είπε καλέ να βάλεις ερπετά εσύ αμέσως......
αλλά τον αετό πολύ τον γουστάρω!!! ΑΕΤΟ Εεε οχι ...κοράκια)
Δηλαδή, ούτε όρνια;
Δημοσίευση σχολίου