Προκειμένου όπως συνάξομεν πολύτιμα συμπεράσματα, θα θέλαμε να σας παρακαλέσομεν όπως προβείτε εις μίαν συντομοτάτην αξιολόγησιν μεταξύ των τεσσάρων αυτών υγρασιών, αριθμητικώς δηλαδή, να μην σας κουράζομεν.
Ξεκινώντας δηλαδή από το λιγότερο χάλια, και καταλήγοντας στο πιό χάλια, σα να λέμε [ 3, 2, 4, 1 ] παραδείγματος χάριν.
Χάλια γιατί; Λόγο της καταστροφής που υπέστην;) Εγώ τα βλέπω ως μια τετραλογία που φωτογραφίζει μία στιγμή από το μέλλον. Όχι πως δεν ζούμε παρόμοιες καταστροφές και ερημώσεις. Απλά δεν συμβαίνουν κοντά μας.
Χρονικά τα τοποθετώ στη φάση του τραβήγματος των νερών. Έχει προηγηθεί το κακό και τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια τα αποτελέσματα. Αξιοσημείωτο είναι η απουσία ζώντος οργανισμού. Τίποτε δεν επέζησε της καταστροφής; Μόνο το λιγοστό κόκκινο και το πορτοκαλί μοιάζει να υπόσχεται κάποια συνέχεια.
Λεπόν !!!καλή η ευγένεια ,αλλά το χούι ισχυρότερον !! σιγά μη στα πώ επιγραμματικά .
ο όρος χάλια θεωρώ δεδομένον οτι αφορά την θεματολογίαν και ξεκινώ απο το πιο "χάλια" και εσείς θα κρίνετε πως θα αξιολογήσετε την επίτευξην των στόχων σας (ως γνωστόν άγνωστος η ψυχή του καλλιτέχνου) Αυτό το πλέον δύστυχο κατ'εμέ 2 μοιάζει να έχει τα τρία κακά της μοίρας του :δεν φτάνει που απο το βράχο έρχεται κι ανάθεμα που πηγαίνει, μ'αυτήν την τεθλιμμένη απόχρωση ,έχει και μια ζαλάδα σαν να παθαίνει ναυτία το δύστυχο !!!! (αυτό το εξαιρετικής αποχρώσεως ροδί τοιχάκι βέβαια αφήνει μιαν αμυδρότατη ελπίδα οτι θα επιπλέυσει ως ανεξάρτητον του υπολοίπου κτίσματος εαν δεν καταπλακωθεί)
Αυτό το έρημο 3 πάλι που δεν ξέρει που πατά και που βρήσκεται, με αυτήν την ...χμ ελαφράς οσμής απόχρωσην (υποψιάζομαι αυθαίρετον της χούντας) έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του ,μάλλον θα παραμείνει επι μακρόν εκεί να ρυπαίνει ..την θέαν Το 1 ,αρκετά ακμαίον και διατηρόν το μεγάλο μέρος της χαρωπής αποχρώσεως ,γαντωμένο γερά εις τους βράχους θα παραμείνει να θυμίζει την παροιμίαν "το δίκιο του ορφανού και του ποταμού δεν χάνεται" και το συμπαθέστατον 4 ,έχει μιαν σαφήνειαν θέσεως επι τέλους,μιαν καθαρότητα και αξιοπρέπεια αρχαίας τραγωδίαςτολμώ να πώ,καθώς ατενίζει τα βουνά βυθιζόμενον αλλά ευθυτενές ,προφανώς λόγω του γλυκυτάτου αποχρώσεως αντερεισματικού πορτοκαλί τοιχείου!!
"Έξοδος Β': Στο όνειρο..." ή εναλλακτικά: "Τα Κωνσταντίνεια Στενά..."
Λοιπόν παρόλο που έχουν μεγάλη ερημιά και μια δόση καταστροφής, εμένα μου αρέσουν και τα 4, τα βλέπω μάλλιστα ως 'ενα τετράπτυχο και βέβαια μου αρέσουν και τα χρώματα....
Θα μπορούσα να πω και άλλα... αλλά μετά την ανάλυση της αξιότιμης Κυρίας Ξωτικού, κάθε λέξη μοιάζει περιτή! Τα είπε όλα!!!!
Δεν νομίζω ότι μπορώ να σού αξιολογήσω τις υγρασίες, δεν είμαι τής δουλειάς, άλλωστε, αλλά μού αρέσει να τα βλέπω μαζί σαν χωριστές εικόνες τής ίδιας ονειρικής περιήγησης σε μισοβυθισμένη πολιτεία- όπου είναι άγνωστο αν τα αδειανά κελύφη τών κτιρίων θα συνεχίσουν να βυθίζονται ή, τελικά, θα αναδυθούν από τα νερά και θα αναζητήσουν το υπόλοιπο τών χαμένων τους χρωμάτων...
Κυρία Ξωτικού, ξέρετε βέβαια πόσο εχτιμάω το χούι αλλά και τα χούγια γενικότερα...
Τί ανάλυση είναι τούτη;;! Προσπαθώ ο άνθρωπος να συγκεντρώσω κάποια highlights, να τα εντοπίσω δηλαδή, αλλά δεν γίνεται, είναι γεμάτος ο τόπος highlights!!
Φυσικά δικαιούσθε επιδομάτων, και θα λάβετε επίδομα παραγωγικότητος, καθώς επίσης και επίδομα στηρίγματος καρπού gel -γιά το πληκτρολόγιο, ξέρετε- όπως επίσης και επίδομα γαντιού καρπού, αυτό που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το ανωτέρω στήριγμα, και φυσικά επίδομα μανόν μιά και το πληκτρολόγιο κάνει κάποια φθορά.
Μιχάλη, εκτός από την επιμονή στο κόκκινο, έχει και κάποια τάση η Canon να το κοκκινίζει κάπως το πορτοκαλί (ίσως επειδή την έχει αντιληφθεί την επιμονή...), πάντως και στην πραγματικότητα η εντύπωση δεν απέχει, κάτι ξέρει δηλαδή αυτή -η Canon.
Και όντως δεν είμαι στατικός τύπος, όντως την ψάχνω γενικώς -τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή...
μπρέ τι έγινε η απάντηση που είχα δώσει στη Μαριέλλα;;την πήραν τα νερά μάλλον !!! καλά ξαναστέλνω τα φιλιά σκέτα πλέον ,δια το υπόλοιπον χιούμορ παρήλθε το...αυτόφωρον !!
-με φάτσα μόστρα στη λάσπη της κατολίσθησης_... ένας γνήσιος καλλιτέχνης (τουλάχιτον κατά την δική μου άποψη) εννίοτε ψάχνει να βρει την ομορφιά εκεί που φαινομενικά μπορεί να μην υπάρχει... (βλέπε λάσπη!!)
Όλα τα καταρρέουν σταδιακά και δεν βλέπω να εμφανίζεται κανείς να τα επιδιορθώσει κάπως να τα σώσει από τη σήψη και την σταδιακή καταστροφή και ολίσθηση!!! Το χρώμα όμως στο τοίχο δίνει μια ελπίδα.. Μήπως στο επόμενο να έφτιαχνες μια ζωγραφιά graffity, έστω κάποιο συνθηματάκι σε κάποιο από τους τοίχους;;; :)
Wet end 4.
23 σχόλια:
Κυρίες και κύριοι
Προκειμένου όπως συνάξομεν πολύτιμα συμπεράσματα, θα θέλαμε να σας παρακαλέσομεν όπως προβείτε εις μίαν συντομοτάτην αξιολόγησιν μεταξύ των τεσσάρων αυτών υγρασιών, αριθμητικώς δηλαδή, να μην σας κουράζομεν.
Ξεκινώντας δηλαδή από το λιγότερο χάλια, και καταλήγοντας στο πιό χάλια, σα να λέμε [ 3, 2, 4, 1 ] παραδείγματος χάριν.
Θερμές ευχαριστίες εκ των προτέρων!
Χάλια γιατί; Λόγο της καταστροφής που υπέστην;)
Εγώ τα βλέπω ως μια τετραλογία που φωτογραφίζει μία στιγμή από το μέλλον. Όχι πως δεν ζούμε παρόμοιες καταστροφές και ερημώσεις. Απλά δεν συμβαίνουν κοντά μας.
Χρονικά τα τοποθετώ στη φάση του τραβήγματος των νερών. Έχει προηγηθεί το κακό και τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια τα αποτελέσματα. Αξιοσημείωτο είναι η απουσία ζώντος οργανισμού. Τίποτε δεν επέζησε της καταστροφής; Μόνο το λιγοστό κόκκινο και το πορτοκαλί μοιάζει να υπόσχεται κάποια συνέχεια.
Καλή βδομάδα Κωνσταντίνε
Yπερωρίες αφεντικό Κυριακάτικα;;;
Λεπόν !!!καλή η ευγένεια ,αλλά το χούι ισχυρότερον !! σιγά μη στα πώ επιγραμματικά .
ο όρος χάλια θεωρώ δεδομένον οτι αφορά την θεματολογίαν και ξεκινώ απο το πιο "χάλια" και εσείς θα κρίνετε πως θα αξιολογήσετε την επίτευξην των στόχων σας (ως γνωστόν άγνωστος η ψυχή του καλλιτέχνου)
Αυτό το πλέον δύστυχο κατ'εμέ 2 μοιάζει να έχει τα τρία κακά της μοίρας του :δεν φτάνει που απο το βράχο έρχεται κι ανάθεμα που πηγαίνει, μ'αυτήν την τεθλιμμένη απόχρωση ,έχει και μια ζαλάδα σαν να παθαίνει ναυτία το δύστυχο !!!!
(αυτό το εξαιρετικής αποχρώσεως ροδί τοιχάκι βέβαια αφήνει μιαν αμυδρότατη ελπίδα οτι θα επιπλέυσει ως ανεξάρτητον του υπολοίπου κτίσματος εαν δεν καταπλακωθεί)
Αυτό το έρημο 3 πάλι που δεν ξέρει που πατά και που βρήσκεται, με αυτήν την ...χμ ελαφράς οσμής απόχρωσην (υποψιάζομαι αυθαίρετον της χούντας) έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του ,μάλλον θα παραμείνει επι μακρόν εκεί να ρυπαίνει ..την θέαν
Το 1 ,αρκετά ακμαίον και διατηρόν το μεγάλο μέρος της χαρωπής αποχρώσεως ,γαντωμένο γερά εις τους βράχους θα παραμείνει να θυμίζει την παροιμίαν "το δίκιο του ορφανού και του ποταμού δεν χάνεται"
και το συμπαθέστατον 4 ,έχει μιαν σαφήνειαν θέσεως επι τέλους,μιαν καθαρότητα και αξιοπρέπεια αρχαίας τραγωδίαςτολμώ να πώ,καθώς ατενίζει τα βουνά βυθιζόμενον αλλά ευθυτενές ,προφανώς λόγω του γλυκυτάτου αποχρώσεως αντερεισματικού πορτοκαλί τοιχείου!!
εντάξει γαντζωμένου ήθελα να πω ,αλλά ήτο και το άγχος του υπερμεγέθους σχολίου που με κατέβαλε ομολογώ.....
(επιδοματάκι αφεντικό προβλέπεται;;;)
"Έξοδος Β': Στο όνειρο..."
ή εναλλακτικά:
"Τα Κωνσταντίνεια Στενά..."
Λοιπόν παρόλο που έχουν μεγάλη ερημιά και μια δόση καταστροφής, εμένα μου αρέσουν και τα 4, τα βλέπω μάλλιστα ως 'ενα τετράπτυχο και βέβαια μου αρέσουν και τα χρώματα....
Θα μπορούσα να πω και άλλα...
αλλά μετά την ανάλυση της αξιότιμης Κυρίας Ξωτικού, κάθε λέξη μοιάζει περιτή!
Τα είπε όλα!!!!
Δεν νομίζω ότι μπορώ να σού αξιολογήσω τις υγρασίες, δεν είμαι τής δουλειάς, άλλωστε, αλλά μού αρέσει να τα βλέπω μαζί σαν χωριστές εικόνες τής ίδιας ονειρικής περιήγησης σε μισοβυθισμένη πολιτεία- όπου είναι άγνωστο αν τα αδειανά κελύφη τών κτιρίων θα συνεχίσουν να βυθίζονται ή, τελικά, θα αναδυθούν από τα νερά και θα αναζητήσουν το υπόλοιπο τών χαμένων τους χρωμάτων...
Οι τίτλοι που έδωσε η Μαριέλα, άψογοι!
Ξανάρθε το κόκκινο...οποτε εδώ
δεν έχει Welcome...
στο Wet & Red του μυαλού σου...
....
από πού όμως έρχεται επίμονα αυτό
το κόκκινο...
ας κόψω χαρτί...
αναβλύζει μέσα σου,
από την κόκκινη
ταχύτητα των αυτοκινήτων
πάνω στα γκριζογάλαζα ακίνητα
ερείπια
με λίγα λόγια δεν είσαι
στατικός τύπος
ψάχνεις να την κάνεις και
ζητάς της ζωής σου τα μοιραία,
τον υπερστατικό σου το φορέα!... :-@
Margo, μου άρεσε η φάση του τραβήγματος των νερών, το κακό που προηγήθηκε, και η εμφάνιση των αποτελεσμάτων...!
Θα υπάρξει συνέχεια, με άλλη μορφή ίσως, πάντως θα υπάρξει...
Καλή εβδομάδα!
Κυρία Ξωτικού, ξέρετε βέβαια πόσο εχτιμάω το χούι αλλά και τα χούγια γενικότερα...
Τί ανάλυση είναι τούτη;;!
Προσπαθώ ο άνθρωπος να συγκεντρώσω κάποια highlights, να τα εντοπίσω δηλαδή, αλλά δεν γίνεται, είναι γεμάτος ο τόπος highlights!!
Φυσικά δικαιούσθε επιδομάτων, και θα λάβετε επίδομα παραγωγικότητος, καθώς επίσης και επίδομα στηρίγματος καρπού gel -γιά το πληκτρολόγιο, ξέρετε- όπως επίσης και επίδομα γαντιού καρπού, αυτό που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το ανωτέρω στήριγμα, και φυσικά επίδομα μανόν μιά και το πληκτρολόγιο κάνει κάποια φθορά.
Μαριέλα, τί τίτλος είναι τούτος;!!
"Έξοδος Β': Στο όνειρο..."
...με φάτσα μόστρα στη λάσπη της κατολίσθησης -εντελώς στο πνεύμα!
Καλή ιδέα το τετράπτυχο, δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
Ευχαριστώ!
Dodo, δεν ξέρω πώς το εννοείτε το "δεν είμαι της δουλειάς", δεν συμφωνώ ακριβώς, αλλά τέλος πάντων...
Πολύ ωραία οπτική, χαίρομαι να βλέπω τέτοια, πραγματικά, και ευχαριστώ!
*Καλά, οι τίτλοι της Μαριέλας...!!
Μιχάλη, εκτός από την επιμονή στο κόκκινο, έχει και κάποια τάση η Canon να το κοκκινίζει κάπως το πορτοκαλί (ίσως επειδή την έχει αντιληφθεί την επιμονή...), πάντως και στην πραγματικότητα η εντύπωση δεν απέχει, κάτι ξέρει δηλαδή αυτή -η Canon.
Και όντως δεν είμαι στατικός τύπος, όντως την ψάχνω γενικώς -τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή...
μπρέ τι έγινε η απάντηση που είχα δώσει στη Μαριέλλα;;την πήραν τα νερά μάλλον !!! καλά ξαναστέλνω τα φιλιά σκέτα πλέον ,δια το υπόλοιπον χιούμορ παρήλθε το...αυτόφωρον !!
-με φάτσα μόστρα στη λάσπη της κατολίσθησης_...
ένας γνήσιος καλλιτέχνης (τουλάχιτον κατά την δική μου άποψη) εννίοτε ψάχνει να βρει την ομορφιά εκεί που φαινομενικά μπορεί να μην υπάρχει...
(βλέπε λάσπη!!)
Κυρία Ξωτικού μου,
δεν έχω βέβαια δει την απάντηση σας, αλλά ευχαριστώ για τα φιλιά και ανταποδίδω!
...μιας και σου άρεσε το "HCar",
ζωγράφισε το,
κάνε το αυτοκίνητο των ονείρων σου
Πες ό,τι στο ζητάει ένας High Car(e)
θαυμαστής σου..:-)
Κυρία Ξωτικού, "παρήλθε το αυτόφωρον" -καλό!
Μαριέλα, συμφωνώ καθέτως με την άποψή σας!!
Μιχάλη, θα γίνει αυτό κάποια στιγμή, το θέμα είναι ότι δεν είναι "το", είναι "τα", είναι πολλά τα είδη, οι κατηγορίες και οι υποκατηγορίες...
Σ'ευχαριστώ.
Όλα τα καταρρέουν σταδιακά και δεν βλέπω να εμφανίζεται κανείς να τα επιδιορθώσει κάπως να τα σώσει από τη σήψη και την σταδιακή καταστροφή και ολίσθηση!!! Το χρώμα όμως στο τοίχο δίνει μια ελπίδα.. Μήπως στο επόμενο να έφτιαχνες μια ζωγραφιά graffity, έστω κάποιο συνθηματάκι σε κάποιο από τους τοίχους;;; :)
Δεν σε προκάνω πια!
Roadartist, τί ωραία ιδέα είναι αυτή;!
Θα το κοιτάξω! Οντως θα το κοιτάξω.
Κική, είδες ρυθμός;; Presto!
Δημοσίευση σχολίου