Θετικά, θετικότατα: αποκάλυψη τής άλλοτε τιμημένης στην άσφαλτο και νυν εγκατελειμμένης στους αγρούς τροχοφόρου ομορφιάς, καθώς το αδιάβροχο κάλυμμα γλιστρά απαλά από την κουρασμένη ράχη, εεεεμμμ, οροφή της- και παράλληλα, αποκάλυψη τής ζωγραφικής ευαισθησίας τού δημιουργού ;-)
Σε αυτή τη ζωγραφική ευαισθησία του δημιουργού θα ήθελα να εστιάσω και να τονισω με πόση χάρη περιβάλλει την τροχοφόρο ομορφιά με λεπτεπίλεπτα άνθη, σύμβολο αντίθετο προς την άλλοτε ρωμαλέα δύναμη της ασφάλτου... εύγε!!
Εν πρώτοις θέλω να απευθύνω ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Εν δευτέροις θέλω να δηλώσω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα συγκινημένος ως δημιουργός τους αφιερωμένου στην τέχνη ιστολογίου τούτου, καθώς παρατηρώ να συμβαίνει ήδη, τόσο νωρίς εδώ, αυτό που χαρακτηρίζει τόσο καταλυτικά και χαριτωμένα την contemporary art, το οποίο βλέπουμε ημείς, υμείς, και το διψασμένο γιά τέχνη κοινό να συμβαίνει στις μεγαλύτερες καταξιωμένες γκαλερί: Οι κριτικές είναι πιό ενδιαφέρουσες από το ίδιο το έργο!
Σημείωσις: Εννοείται ότι το ανωτέρω τεράστιο ευχαριστώ απευθύνεται και στον Ηλιογράφο γιά την προηγούμενη ανάρτηση.
Συγγνώμη, παρέλειψα να πληροφορήσω το φιλότεχνο κοινό και τους κριτικούς, ότι η τροχοφόρος ομορφιά, η ρωμαλέα δύναμη της ασφάλτου είναι Lada. -ελπίζω να μοιάζει δηλαδή...
Η νοσταλγία των ανοιχτών δρόμων και των ελεύθερων διαδρομών, θαρρείς πως κάνει τις παπαρούνες να ανθίζουν σε αυτό τον πίνακα και όχι η Άνοιξη. Αυτό το συναίσθημα, σε συνδυασμό με τις θύμησες από τους κακοτράχαλους δρόμους που κάποτε διαβήκαμε, χαρίζει στην απόσυρση (παραίτηση) έντονη συναίσθηση χαρμολύπης αλλά και ανακούφισης. Ευλογημένοι όσοι μετέτρεψαν τη λαιμαργία σε πόθο για ταξίδι, την οκνηρία σε ενατένιση, τη λαγνεία σε αγάπη για την Ομορφιά, το φθόνο σε άμιλλα να προσπεράσεις τον εαυτό σου, την οργή σε φυγή, την απληστία σε πάθος για ολοένα και περισσότερους δρόμους.
"Ευλογημένοι όσοι μετέτρεψαν τη λαιμαργία σε πόθο για ταξίδι, την οκνηρία σε ενατένιση, τη λαγνεία σε αγάπη για την Ομορφιά, το φθόνο σε άμιλλα να προσπεράσεις τον εαυτό σου, την οργή σε φυγή, την απληστία σε πάθος για ολοένα και περισσότερους δρόμους."...: Απόλυτο. Τελεία and Παύλα.
Φυσικά και είναι Lada- φαίνεται από το γνωστό, αποφασιστικό προφίλ της. Άλλωστε, τα περισσότερα αναφυόμενα σε αγρούς με παπαρούνες οχήματα είναι πλέον Lada- είναι γνωστή η αντοχή τους στον χρόνο ;-)
Γιατί όχι ημερολόγιο: Lada τον Μάρτιο με παπαρούνες, τον Απρίλιο με μαργαρίτες, τον Μάιο ανάμεσα στα καταπράσινα στάχια, τον Ιούνιο πλάι στα μελίσσια, Ιούλιο στο μονοπάτι προς την παραλία κλπ κλπ,... Τους χειμερινούς μήνες, Lada κάτω από γυμνά δέντρα, Lada μισοκαλυμμένο από χιόνια, Lada-αποθήκη γιά καυσόξυλα, και βεβαίως, τον μήνα Δεκέμβριο, Lada με πολύχρωμα λαμπιόνια και αστεράκια! ;-)
Πειράζει να πω απλά, χωρίς να το αναλύσω, ότι μου άρεσε το θέμα, το σκίτσο, το χρώμα και ιδιαίτερα οι εν σειρά παπαρούνες; (και βέβαια ο ευφάνταστος τίτλος με τη ξανθιά χαίτη:)
..προσθέτοντας ότι παρακολουθούμε με ευχαρίστηση αυτή τη νέα σειρά έμπνευσης!
Ντόντε, εξαιρετική η ιδέα... Και ξεχωρίζω εικαστικώς εκτός από το χριστουγεννιάτικο Lada και αυτό με τα μελίσσια που μπορούν να έχουν εξαιρετικά χρώματα, την αποθήκη γιά καυσόξυλα... Αψογο θέμα...
Ηδη το φαντάζομαι...: Λευκό Lada (όπως όλα) λίγη σκουριά και λίγα σάπια γιά το απαραίτητο χρώμα που είναι και ωραίο χρώμα, ανοιχτό πορτμπαγκάζ, καυσόξυλα μέσα και μία φιγούρα με ξεκούμπωτη ρόμπα σε ώχρα και πράσινη παντόφλα. Αψογο.
Εναλλακτικά μπορεί να υπάρχει λάσπη κάτω, και σε αυτή την περίπτωση η φιγούρα θα φοράει κιτρινωπή ρόμπα (ξεκούμπωτη φυσικά) και γαλότσες. Μαύρο, καφέ, απαλό κίτρινο, και αν θέλουμε περισσότερο χρώμα η φιγούρα θα έχει μπορντώ μπούκλες.
Εξαιρετικό θέμα, που νομίζω μπορεί να αποδοθεί σωστά και να έχει κάποια υπόσταση σε τουλάχιστον 100 x 150 cm. Λάδι φυσικά.
Μετά χρειάζεται απαραιτήτως μία εκτενής κριτική από τον Ηλιογράφο που να εστιάζει και στην κοινωνική διάσταση του θέματος.
ωπ! κρυμμένα ταλέντα αποκαλύπτονται του δημιουργού ομοίως ώς στο έργο το κάλυμμα που αποσύρεται αποκαλύπτει αθάνατο μοντέλο αυτοκινήτου!!! όμως γιατί εν μέσω ανοιξιάτικων παπαρούνων γυμνοί μίσχοι ορθώνονται ως καρφιά έτοιμα να καταξεσχίσουν τα ελαστικά του συμπαθούς αυτοκινήτου; μήπως είναι το όχημα της Μέρκελ;
Η πλαγιά με τις παπαρούνες - Η ξανθιά χαίτη
33 σχόλια:
Αποκάλυψη!
Χε, χε...
Τί εννοείτε, τόσο λακωνικώς...;
Να το εκλάβω θετικώς, μετρίως, ή αρνητικώς...;
Θετικά, θετικότατα: αποκάλυψη τής άλλοτε τιμημένης στην άσφαλτο και νυν εγκατελειμμένης στους αγρούς τροχοφόρου ομορφιάς, καθώς το αδιάβροχο κάλυμμα γλιστρά απαλά από την κουρασμένη ράχη, εεεεμμμ, οροφή της- και παράλληλα, αποκάλυψη τής ζωγραφικής ευαισθησίας τού δημιουργού ;-)
Σε αυτή τη ζωγραφική ευαισθησία του δημιουργού θα ήθελα να εστιάσω και να τονισω με πόση χάρη περιβάλλει την τροχοφόρο ομορφιά με λεπτεπίλεπτα άνθη, σύμβολο αντίθετο προς την άλλοτε ρωμαλέα δύναμη της ασφάλτου... εύγε!!
Πολύ ρομαντικό!
Είναι το προσεχώς του βουλιάγματος.. χμμ καλό το βρίσκω ως προοπτική:)
Ταξιδιάρικες ζωγραφιές.. όμορφες πολύ!!!
Ντόντε
Μαριέλα
Εν πρώτοις θέλω να απευθύνω ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Εν δευτέροις θέλω να δηλώσω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα συγκινημένος ως δημιουργός τους αφιερωμένου στην τέχνη ιστολογίου τούτου, καθώς παρατηρώ να συμβαίνει ήδη, τόσο νωρίς εδώ, αυτό που χαρακτηρίζει τόσο καταλυτικά και χαριτωμένα την contemporary art, το οποίο βλέπουμε ημείς, υμείς, και το διψασμένο γιά τέχνη κοινό να συμβαίνει στις μεγαλύτερες καταξιωμένες γκαλερί: Οι κριτικές είναι πιό ενδιαφέρουσες από το ίδιο το έργο!
Σημείωσις: Εννοείται ότι το ανωτέρω τεράστιο ευχαριστώ απευθύνεται και στον Ηλιογράφο γιά την προηγούμενη ανάρτηση.
Margo, ε, ως Windscreen και ως Studio στεγασμένο σε τροχόσπιτο, οφείλει να είναι ταξιδιάρικο...
Ευχαριστώ!
Συγγνώμη, παρέλειψα να πληροφορήσω το φιλότεχνο κοινό και τους κριτικούς, ότι η τροχοφόρος ομορφιά, η ρωμαλέα δύναμη της ασφάλτου είναι Lada. -ελπίζω να μοιάζει δηλαδή...
Η νοσταλγία των ανοιχτών δρόμων και των ελεύθερων διαδρομών, θαρρείς πως κάνει τις παπαρούνες να ανθίζουν σε αυτό τον πίνακα και όχι η Άνοιξη.
Αυτό το συναίσθημα, σε συνδυασμό με τις θύμησες από τους κακοτράχαλους δρόμους που κάποτε διαβήκαμε, χαρίζει στην απόσυρση (παραίτηση) έντονη συναίσθηση χαρμολύπης αλλά και ανακούφισης.
Ευλογημένοι όσοι μετέτρεψαν τη λαιμαργία σε πόθο για ταξίδι,
την οκνηρία σε ενατένιση, τη λαγνεία σε αγάπη για την Ομορφιά, το φθόνο σε άμιλλα να προσπεράσεις τον εαυτό σου, την οργή σε φυγή, την απληστία σε πάθος για ολοένα και περισσότερους δρόμους.
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Ηλιογράφε, έγραψε, άλλη μία φορά...
"Ευλογημένοι όσοι μετέτρεψαν τη λαιμαργία σε πόθο για ταξίδι,
την οκνηρία σε ενατένιση, τη λαγνεία σε αγάπη για την Ομορφιά, το φθόνο σε άμιλλα να προσπεράσεις τον εαυτό σου, την οργή σε φυγή, την απληστία σε πάθος για ολοένα και περισσότερους δρόμους."...: Απόλυτο. Τελεία and Παύλα.
Εγώ ευχαριστώ!
Φυσικά και είναι Lada- φαίνεται από το γνωστό, αποφασιστικό προφίλ της.
Άλλωστε, τα περισσότερα αναφυόμενα σε αγρούς με παπαρούνες οχήματα είναι πλέον Lada- είναι γνωστή η αντοχή τους στον χρόνο ;-)
Και βεβαίως, το σχόλιο τού ηλιογράφου εμπνευσμένο!
Ντόντε, μου άρεσε αυτό το "αποφασιστικό προφίλ"...
Και είναι τόσο πολλά τα Lada στους αγρούς, που θα είχε ίσως ενδιαφέρον ένα αφιέρωμα - συλλογή στο regular Windscreen.
Και γιατί όχι, Lada Series στο Studio... χμ...
ναι, θα συμφωνήσω και εγώ....
"lada series.... by Windscreen studio"
Λες, έ...;
Γιατί όχι ημερολόγιο: Lada τον Μάρτιο με παπαρούνες, τον Απρίλιο με μαργαρίτες, τον Μάιο ανάμεσα στα καταπράσινα στάχια, τον Ιούνιο πλάι στα μελίσσια, Ιούλιο στο μονοπάτι προς την παραλία κλπ κλπ,... Τους χειμερινούς μήνες, Lada κάτω από γυμνά δέντρα, Lada μισοκαλυμμένο από χιόνια, Lada-αποθήκη γιά καυσόξυλα, και βεβαίως, τον μήνα Δεκέμβριο, Lada με πολύχρωμα λαμπιόνια και αστεράκια! ;-)
Άλλες ἐντεκα ακουαρέλλες και τόχεις έτοιμο!
Πειράζει να πω απλά, χωρίς να το αναλύσω, ότι μου άρεσε το θέμα, το σκίτσο, το χρώμα και ιδιαίτερα οι εν σειρά παπαρούνες;
(και βέβαια ο ευφάνταστος τίτλος με τη ξανθιά χαίτη:)
..προσθέτοντας ότι παρακολουθούμε με ευχαρίστηση αυτή τη νέα σειρά έμπνευσης!
Εκείνες οι γνωστές αγαπημένες μου παπαρούνες;
Ντόντε, εξαιρετική η ιδέα...
Και ξεχωρίζω εικαστικώς εκτός από το χριστουγεννιάτικο Lada και αυτό με τα μελίσσια που μπορούν να έχουν εξαιρετικά χρώματα, την αποθήκη γιά καυσόξυλα...
Αψογο θέμα...
Ηδη το φαντάζομαι...: Λευκό Lada (όπως όλα) λίγη σκουριά και λίγα σάπια γιά το απαραίτητο χρώμα που είναι και ωραίο χρώμα, ανοιχτό πορτμπαγκάζ, καυσόξυλα μέσα και μία φιγούρα με ξεκούμπωτη ρόμπα σε ώχρα και πράσινη παντόφλα. Αψογο.
Εναλλακτικά μπορεί να υπάρχει λάσπη κάτω, και σε αυτή την περίπτωση η φιγούρα θα φοράει κιτρινωπή ρόμπα (ξεκούμπωτη φυσικά) και γαλότσες. Μαύρο, καφέ, απαλό κίτρινο, και αν θέλουμε περισσότερο χρώμα η φιγούρα θα έχει μπορντώ μπούκλες.
Εξαιρετικό θέμα, που νομίζω μπορεί να αποδοθεί σωστά και να έχει κάποια υπόσταση σε τουλάχιστον 100 x 150 cm. Λάδι φυσικά.
Μετά χρειάζεται απαραιτήτως μία εκτενής κριτική από τον Ηλιογράφο που να εστιάζει και στην κοινωνική διάσταση του θέματος.
Αστρια, αν και δεν το ανέλυσες, παρατήρησα ότι δεν υπάρχει κάτι που να μην το παρατήρησες...
Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που παρακολουθείτε την νέα σειρά!
Κική, ναι, ναι, αυτές είναι!
ωπ!
κρυμμένα ταλέντα αποκαλύπτονται
του δημιουργού
ομοίως ώς στο έργο το κάλυμμα που αποσύρεται αποκαλύπτει αθάνατο μοντέλο αυτοκινήτου!!!
όμως γιατί εν μέσω ανοιξιάτικων παπαρούνων γυμνοί μίσχοι ορθώνονται ως καρφιά έτοιμα να καταξεσχίσουν τα ελαστικά του συμπαθούς αυτοκινήτου;
μήπως είναι το όχημα της Μέρκελ;
Γαλότσες, οπωσδήποτε. Και η ρόμπα, βεβαίως ξεκούμπωτη. Εναλλακτικώς, μπορεί και σε λαδί, αντί αχνού κίτρινου.
Πολύ ενδιαφέρουσα πρακτική και πανέμορφα τα αποτελέσματα, ιδιαίτερα το πρώτο. Καλορίζικο το blog ;-)
Logia, εξαιρετικές οι παρατηρήσεις, και ξεχωρίζω κυρίως τους μίσχους που ορθώνονται ως καρφιά!!
Ντόντε, καλή ιδέα το λαδί, προσθέτει στοιχεία ρεαλισμού στο σύνολο...
GZ, ευχαριστώ!
μήπως παραχαλάρωσε το αυτοκίνητο έδώ και ήρθε η ώρα να κάνει καμιά βόλτα;;
Ναι, ήρθε η ώρα, εντός της ημερας...
Και αυτό βουλιάζει.. τι θα γίνει;
Οι φωτο δηλ. μας τελείωσαν;;; Ελπίζω όχι.. :) Μπορείς να συνδιάσεις και τα δυο. Καλό σκ!
Roadartist, δεν βουλιάζει αυτό, θα βουλιάξει το επόμενο που μόλις δημοσιεύθηκε!
Φυσικά θα τα συνδυάσω, αλλά γιά την ώρα βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον εδώ...
Καλά να περάσεις!
Σκέτη ποίηση! Εύγε!!!!
Π.Κ., ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου