8/2/13

106. L’adieu


L’adieu 

Oil on canvas 60 x 80 cm 


Details 


37 σχόλια:

Mariela είπε...

Που πας παλικάρι με τέτοιο καιρό;;;;

Ωραίος ο συνδυασμός χρωμάτων δημιουργεί κάτι ονειρικό!!

Καιρός ήτανε, έπιασε αράχνες εδώ μέσα!!!!!!

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, πολύ συνηθίζονται οι τάσεις φυγής τώρα τελευταία, πώς να τις αποφύγω κι εγώ...;

Το σχόλιο γιά τα χρώματα, ειδικά από εσένα έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος... Ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Χαρακτηρίζεται απο υποψία αέναης κίνησης σε στατικά πλαίσια, που εναρμονίζουν τη φθορά του γραμμικού χρόνου με την κυκλική εναλλαγή φωτός και ερέβους.
Αν ήτανε πανό αγανακτισμένων υπερεαλιστών θα αναγράφοταν το εξής σύνθημα: "Υπαρξιακή αυτορύθμιση, εδώ και τώρα".
Αν ήτανε μήνας θα ήτανε Αύγουστος με φόντο την έρημη πόλη.

Margo είπε...

Περίμενα την επάνοδο και χάρηκα που ξεκινάς τον επόμενο κύκλο έργων.
Σε αυτόν τον πίνακα με παραξενεύει η αίσθηση σαν να βρίσκεται μπροστά από τα χρώματα ένα φίλτρο, που τους δίνει ομοιόμορφα αυτό το ομιχλώδες αποτέλεσμα.
Αναμένουμε την συνέχεια του μοναχικού σου ταξιδιώτη και ό,τι άλλο.. :-)

Guillaume Platsatouras είπε...

Θαυμάσια η προσέγγιση του κ.Ηλιογράφου, σε όλες τις προεκτάσεις της.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να προσθέσω κάτι εγώ.

dodo είπε...

Et la chanson qui va avec: http://www.youtube.com/watch?v=38_aUd9oY64
;-)

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, χειροκροτώ!!
Και μάλιστα παρατεταμένα!!

H.Constantinos είπε...

Margo, πολύ μου αρέσει ο τρόπος που το περιγράφεις! Τόσο εύστοχο αυτό το "φίλτρο"!
Ηταν ομιχλωδώς ζητούμενο να προκύπτει κάτι τέτοιο, αλλά το ότι έχει περιγραφεί και τόσο άψογα ήταν έξτρα δώρο...
Νάσαι καλά, σ'ευχαριστώ!




H.Constantinos είπε...

κ.Πλατσατούρα, συμφωνώ απολύτως.


Καλωσήλθατε στο Windscreen Studio, τιμή μου η επίσκεψή σας.


H.Constantinos είπε...

Dodo, exactement. Dramatiquement.


ξωτικό είπε...

Που πάς ματάκια μου ;;;
σε ποιούς ουρανούς πας κουρασμένη μου ψυχούλα ;;;
που πας ραγισμένο μου φατσόνι;;;
σαν το παληό αγαπημένο αρκούδο που κάποιος του έραψε το χιλλιομπαλωμένο κεφάλι ανάποδα κι όπως τον παίρνουν μακρυά εκείνος μένει να κοιτάει πάντα πίσω......και για πρώτη φορά λαχτάρησε τόσο να μπορούσε ....να βγάλει ένα δάκρυ......

H.Constantinos είπε...

Κυρία Ξωτικού μου, δεν είναι η πρώτη φορά που με στέλνετε!
Ομως αυτή η τόσο jazz δραματική προσέγγιση που ξεπερνάει τα όρια του υπαρκτού σουρρεαλισμού είναι εντελώς αλλού! Από τα καλύτερα!!


Άστρια είπε...

Καθυστέρησα πάλι. Ευτυχώς πρόλαβα την αποχώρηση πριν να μικρύνει δυσδιάκριτα η μορφή μέσα στις γραμμές της προοπτικής:)

Η εικόνα, σαν με παράπονο, αποχαιρετά. Απομακρύνεται ρομαντικά, αθόρυβα, εύθραυστα, και όπως πάντα αυτός που μένει, βλέπει την πλάτη αυτού που φεύγει έως ότου χαθεί. Η πρώτη σκέψη ήταν η γνωστή τελική σκηνή της Casablanca. Μετά πέρασαν πολλά γνωστά τραγούδια σε διάφορες γλώσσες. Όμως αυτό που ήρθε τελικά να ταιριάξει στα χρώματα και στις γραμμές, μου φάνηκε ένα τραγούδι ελληνικό.

Γιατί και τ' αυτοκίνητα έχουν ψυχή! Κι αυτό δεν είναι σουρεαλισμός ούτε τζαζ!

H.Constantinos είπε...

Αστρια!!!

Αλλοίμονο σ'αυτούς που μένουνε και περιμένουνε! Γιατί το αλλού και σούπερ να μην είναι, τουλάχιστον λογίζεται ως αλλαγή περιβάλλοντος...

Εκείνο το "Οταν σημάνει η ώρα" μου έκανε πολύ ηχηρό κλικ, σαν στίχος, σαν σκέψη, σαν τίτλος...

Οχι μόνο ψυχή, αλλά και τάσεις φυγής!


ΕΦΗ είπε...

Καλώς όρισες μετά την εκθεσιακή σου εμπειρία! ...κι αν ήταν εποχή θα ήταν άνοιξη με τα μενεξεδιά χρώματα σου. Πολύ ωραίο "αντίο" και δεν φαίνεται οριστικό γιατί δεν είναι μαύρο..

MYSTELIOS είπε...

Καλημέρα φίλε Κωνσταντίνο, μέρες είχα να διαβώ το Studio σου και σίγουρα το γλυκό μενεξεδένιο χρώμα του έργου σου μας θυμίζει πως οδεύουμε προς την Άνοιξη παρόλη την συννεφιά !!!
Καλή σου εβδομάδα !!!

H.Constantinos είπε...

Εφη, ανοιξιάτικο αντίο μετ'επιστροφής λοιπόν!
Ευχαριστώ!

H.Constantinos είπε...

Art Traveller, όντως καιρό έχουμε να σε δούμε εδώ!
Προς την κυριολεκτική Ανοιξη οδεύουμε ακάθεκτοι, ευτυχώς! -προς την μεταφορική είναι που δεν το βλέπω...

ξωτικό είπε...

πσσσστ
αν υποψιαστώ οτι τον εννοούσες (τον τίτλο ντε )
θα κάτσω εδώ και θα κλαίω τόοοοσο χάλια που
οχι οχι δεν θα κλαίω θα τσιρίζω καλύτερα σε ειδικές ξωτικιές συχνότητες ώσπου να...λυγίσεις άκαρδε !!!!
Άντε πια.
Λοιπόν περίπτωσις Γ που λέει και η Άστρια (!!!!!)
εντάξει ;;;;;;;

Roadartist είπε...

Συνυπογράφω με την άστρια.
Περί Γ. Και με το ξωτικό.
Τώρα για το τίτλο, για συμμαζέψου, μην αρχίσω να φωνάζω.
Όχι, τίποτα άλλο γιατί μετά όντως θα ισχύει η περίπτωση Α. :) Άντε.

H.Constantinos είπε...

Κυρία Ξωτικού μου, μετά από αυτό το σχόλιο που έπληξε ανεπανόρθωτα τον στόχο, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να επισπεύσω την επόμενη ανάρτηση!

Η περίπτωσις Γ είναι ελαφρώς ασαφής, πάντως αυτό το μπλογκ δεν πρόκειται να σταματήσει όσο ασχολούμαι με το θέμα του.
Μου φαίνεται όμως ότι κάποια στιγμή θα καταλήξει σκέτο online portfolio χωρίς σχόλια, ή ακόμα χειρότερα με λίγα σχόλια του στυλ "Τί όμορφος πίνακας!"... Σε αυτήν την περίπτωσιν θα κλείσουν και τα σχόλια. Δεν ξέρω αν μπορεί να περιληφθεί αυτό στην περίπτωσιν Γ, ή συνιστά περίπτωσιν Δ...

H.Constantinos είπε...

Roadartist, η περίπτωσις Α που θα μπορούσε να είναι μία εναλλακτική, δυστυχώς δεν μπορεί να είναι, εκ φύσεως.
Εκτός αυτού όμως, δεν τσουλάει κιόλας διότι δεν υπάρχει κατάλληλη παρέα: Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Είναι ακριβώς αυτό που έλεγε η Αστρια: Αυτή εδώ η παρέα είναι εντελώς αλλιώς, εντελώς αλλού, και δεν βρίσκεται εύκολα. Το πρόβλημα είναι ότι αντί να εμπλουτίζεται, φθίνει και αραιώνει...

ξωτικό είπε...

Χεχε !
Πρώτον πολύ καμάρωσα με το ανεπανόρθωτα !!!!
Δεύτερον δεν είμαι σίγουρη οτι μελέτησες καλά την περίπτωση Γ΄

Τρίτον σιγά μη σου αφήσω εγώ ποτέ σχόλιο του τύπου "τι ωραίος πίνακας" ούτε πρωταπριλιά δεν παίζει :D
και κυρίως
Τέταρτον οι ξεχωριστές παρέες διανύουν και ξεχωριστές διαδρομές με ακατηγορειοποίητες (εε;!!!!)
καμπύλες δράσης ,
υπογείως ,υπεργείως και εξολογικώς διαπλεκόμενες δια πολυποίκοιλων και υπέρλεπτων συναισθημάτων .....
όπερ δεν πάς πουθενά και να τ'αφήσεις αυτά τα μαυριδερά διότι δεν είναι καιρός για τέτοια και άντε τώρα ελπίζω οτι δεν είσαι τόοοοοσο μπουμπούνας και να κατάλαβες πόοοοοσο ........

Margo είπε...

Είπα να περάσω μήπως και έχω χάσει κάτι και βλέπω πως έχω χάσει πολλά... σχόλια ;)
Η παρέα βρε Κωνσταντίνε μου είναι εδώ. Όταν είσαι εσύ είμαστε κι εμείς. Σε όλους μας έτσι είναι, λειτουργούμε σαν συγκοινωνούντα δοχεία.
Φάσεις περνάμε όλοι για προσωπικούς κυρίως λόγους αλλά περνάνε. Δεν μπορώ να φανταστώ ετούτη τη παρέα να σπάει.
Συνεχίζω να περιμένω το επόμενο έργο σου.
Να είσαι καλά!!!

Margo είπε...

@ξωτικό μαζί σου. Έξω τα μαυριδερά υπονοούμενα. Καιρός να ενώσουμε τις δυνάμεις μας πάντως παιδιά γιατί πολύ χαθήκαμε, δεν έχει άδικο ο Κωνσταντίνος.
Εγώ είμαι στη φάση να αλλάξω κάτι και σε αυτό το νέο κάτι να κρατήσω μόνο την πολύ αγαπημένη παρέα.
Είσαστε η αγαπημένοι μου πώς να το κάνουμε. Και κυρίως η παρέα που με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη.

Καλημέρα σε όλους!

H.Constantinos είπε...

Κυρία Ξωτικού μου, όχι απλώς ανεπανόρθωτα, fatal! Σε σημείο να το σκέφτομαι να ξαναξεκινήσω ακόμα και το άλλο Winscreen!

Η επιχειρηματολογία σας στηρίζεται σε ατράνταχτα επιχειρήματα αριστοτεχνικώς εκπεφρασμένα, τα οποία δεν δύναμαι να αντικρούσω.


H.Constantinos είπε...

Margo, το θέμα είναι ότι ανοίγω τον Reader και το μόνο που αντικρίζω είναι πίκρα - ερημιά - μελαγχολία!
Οπότε δεν τον ανοίγω...

Και εκτός αυτού, την 1η Ιουλίου θα πεθάνει ο Reader όπως ανακοίνωσε η Google, και ήδη η παγκόσμια κοινότητα κλαίει με μαύρο δάκρυ σαν βορειοκορεάτισσα μοιρολογίστρα!
Και δεν έχουμε καταλάβει αν θα εξαφανιστούν μαζί η λίστα παρακολούθησης και τα feed στο sidebar...

Η παρέα εδώ είναι όντως, αλλά μιά νέκρα εκεί έξω υπάρχει, και άμα λείψουν και τα εργαλεία παρακολούθησής της (της νέκρας), ε, μετά πάει...


Αναμένω αυτό το αλλαγμένο νέο κάτι!


Margo είπε...

Αυτό με το reader με έκανε να θέλω να αλλάξω κάτι. Ίσως να μετακομίσω στο wordpress για παράδειγμα που απ' ότι φαίνεται είναι πιο πιστό στους πελάτες του από όλες τις απόψεις.
Αν μάλιστα εξαφανιστούν και τα feeds στο sidebar θα το κάνω αμέσως! Δεν νομίζω όμως τι στο καλό, πώς θα λειτουργήσουν τα blogs χωρίς ενημερώσεις;

Roadartist είπε...

"Τέταρτον οι ξεχωριστές παρέες διανύουν και ξεχωριστές διαδρομές με ακατηγορειοποίητες (εε;!!!!)
καμπύλες δράσης ,
υπογείως ,υπεργείως και εξολογικώς διαπλεκόμενες δια πολυποίκοιλων και υπέρλεπτων συναισθημάτων .....
όπερ δεν πάς πουθενά και να τ'αφήσεις αυτά τα μαυριδερά διότι δεν είναι καιρός για τέτοια και άντε τώρα ελπίζω οτι δεν είσαι τόοοοοσο μπουμπούνας και να κατάλαβες πόοοοοσο ........:


E, καλά μετά από αυτό που διάβασα, δεν έχω να γράψω τίποτα άλλο,
τι θα μπορούσα δηλαδή!

Όσο για τις κατηγορίες, περισσότερο τη Β' φοβάμαι, και σε αυτό δε θα ευθύνονται τα blogs αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που αντί να σφύζει από ζωή, όλο μοιάζει με εκείνη του νεκροταφείου. Και ξέρεις δε τα σκέφτεσαι μόνο εσύ αυτά, όταν η διάθεση πέφτει, όλοι απομακρύνονται. Εγώ τουλάχιστον δεν σχολιάζω και έχω αραιώσει τις αναρτήσεις, γιατί μέσα σε όλα συμβαίνουν, δε ξέρω πλέον τι να πω.
Δεν σταθεροποιείται και η όλη κατάσταση που ζούμε, να καταλάβουμε τι ακριβώς θα γίνει.

Τέλος πάντων. Όσο πάει.

Όσο για το reader, κ εγώ το χρησιμοποιώ, μα περισσότερο με εκνευρίζει που η google επέλεξε να σταματήσει την λειτουργία (τι σπαστικό, άλλη μια ένδειξη της εποχής : ότι δεν αποφέρει κέρδη, να το σταματάνε, το παν το κέρδος), αλλά σίγουρα φαντάζομαι μέχρι τον Ιούλιο κάποια άλλη αντίστοιχη υπηρεσία θα βρεθεί.

Άντε τόσα σχόλια, ούτε στην αρχή του blog σου χαχαχαχα :)

H.Constantinos είπε...

Margo, υπάρχουν ήδη κάποιοι readers που λειτουργούν, κι εγώ απλώς την έχω αφήσει γιά αργότερα την μετακόμιση σε κάποιον από αυτούς, να δούμε κιόλας αν θα λειτουργούν τα υπόλοιπα.

Το Wordpress έχει βάλει διαφημίσεις υποχρεωτικώς σε κάθε μπλογκ που δεν έχει κάνει αναβάθμιση σε no ads (πληρωμένη φαντάζομαι). Ε, δεν το λες αυτό "πιστό στους πελάτες του"...

Κάνε κλικ στο δικό μου στο side bar δεξιά (στην Gilda...) και μετά σε κάποια ανάρτηση, η διαφήμιση είναι κάτω πριν τα σχόλια.
Οσο το είχα αυτό το μπλογκ μου είχε σπάσει τα νεύρα με τις συνεχείς αλλαγές (κάτι σαν facebook...), άσε που είναι αργό.

H.Constantinos είπε...

Roadartist, ε, μετά από λογύδριο ξωτικού τί μπορεί να προσθέσει κανείς!!

Αυτή η περίπτωση Β..., δεν μου φαίνεται ότι είναι γενικό, μάλλον τοπικό είναι. Κάποια στιγμή, κάποιοι βαριούνται, ειδικά αν δεν ανανεώνεται το ενδιαφέρον με καινούργια πράγματα.

Μακάρι να ήταν ο Reader το πρόβλημα της τριγύρω μας μπλογκόσφαιρας! Τα τεχνικά θέματα λύνονται πάντα εύκολα!


ξωτικό είπε...

:-)))))

πολύ σούπερ σπέσιαλ καληνύχτα στην παρέα

(οχι οχι δεν θα σχολιάσω το fatal ,έχω και τα όριά μου ε )

εγώ πάντως βρε παιδιά που δεν έχω Reader και δεν ξέρω και τι είναι μια χαρά παρακολουθώ απ'τον πανόπτη (είπα χαζομάρα ;;;)

Margo είπε...

Βρε ξωτικό αυτό είναι ο reader :-)

Σε όσα ιστολόγια είσαι αναγνώστης παρουσιάζονται οι αναρτήσεις τους στον πανόπτη σου. Αυτό θα καταργηθεί.

Κωνσταντίνε αυτό δεν το γνώριζα . Αλλά θα βρούμε τον τρόπο σίγουρα.
ας ζωντανέψουμε λίγο μήπως και φύγει η ερημιά. Για σένα χτυπάει η καμπάνα ξωτικό, δεν χρειάζεται πολλά, λίγο εσύ, λίγο εγώ, λίγο η υπόλοιπη παρέα, να φύγει η μιζέρια τέλος πάντων.
Καλημέρα και σήμερα!

H.Constantinos είπε...

Δεν έχω καταλάβει ποιόν εννοείτε πανόπτη...
Εγώ βλέπω Λίστα Ανάγνωσης στον Blogger.
Ο Google Reader δεν ήταν ποτέ στα ελληνικά, οπότε δεν νομίζω να είναι αυτός ο πανόπτης -Αναγνώστης Google αναφέρεται. Αυτός είναι που καταργείται. Η λίστα ανάγνωσης δεν ξέρουμε αν θα καταργηθεί.

Τέλος πάντων, δεν είναι πρόβλημα αυτό, το θέμα είναι αυτό που λες Margo: Να ζωντανέψει η κατάσταση! (Κυρία Ξωτικού αν θέλετε να το εκλάβετε ως υπαινιγμό δι'υμάς αυτό, παρακαλώ να το εκλάβετε).

ξωτικό είπε...

καλέ δεν χρειάζομαι υπαινιγμό ,να με αφήνουν να πλησιάζω το κομπιούτερ χρειάζομαι ;-))
μεθυσμένα φιλάκιααααααααα

φόρα είπε...

καλημέρα κωνσταντίνε! θερμό έργο παρά τα μωβ και τα γαλάζια.. όλα γίνονται στη ζωγραφική!
καλή μας συνέχεια!

H.Constantinos είπε...

Φόρα, ακριβώς γι'αυτό συνεχίζουμε, καλή μας συνέχεια λοιπόν!