31/5/11

48. Ο δισταγμός

Ο δισταγμός

Ακουαρέλλα 30 x 42 cm

20 σχόλια:

kiki είπε...

Αγχώθηκα!

Roadartist είπε...

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα..

ξωτικό είπε...

Μπάααα στάσου κι εσύ καλέ ,εγώ είχα μείνει ακόμα στον δισταγμό να διαλέξω ..έξοδο.
Λοιπόν διάλεξα την έξοδο 2 πάει και τελείωσε !!
η πρώτη με αγχώνει περισσότερο και για στατικούς λόγους ,αλλά κυρίως γιατί... σαν να μην προλαβαίνω να μετανοιώσω βρε παιδί μου .....
ενώ η δεύτερη σου δίνει και μια ψευδαίσθηση...επιλογής


Μια ερώτησις δια να μπορώ να σκεφτώ: πόσοι είναι μέσα στο όχημα;;

Άστρια είπε...

Επειδή σε ένα σοβαρό δισταγμό πρέπει να δίνονται γρήγορες και καθαρές απαντήσεις (καμιά φορά είναι θέμα ζωής ή θανάτου), αναζητήθηκαν λόγω σοβαρότητας κάποιες σκέψεις μεγάλων ανδρών. Καταγράφονται ως βοήθεια:

«Η ζωή είναι ο δισταγμός μεταξύ ενός θαυμαστικού και ενός ερωτηματικού. Στην αμφιβολία, υπάρχει και η τελεία.» (Fernando Pessoa)
Εδώ η τελεία συνοδεύεται προφανώς και με μία παύλα!

«Δεν πειράζει να διστάζεις, αν μετά προχωράς μπροστά.» (Bertolt Brecht)
χμ.. εδώ δεν λέω, ίσως είναι κάποια λύση!

«Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.» (Οδυσσέας Ελύτης)
Που αυτό σημαίνει ότι πέφτοντας μπορείς απλά να σκέφτεσαι ότι δεν είσαι σε πραγματικό κενό.

"Στάσου εκεί που αρχίζει το σκοτάδι της ύπαρξης και φώναξε στο κενό. Σίγουρα θα σου απαντήσει. (Λάο Τσε)
εδώ δεν είναι σίγουρο ότι θα προλάβει να σ' ακούσει.

Η άποψή μας; σαν σ' ένα παραμύθι ένα μαγικό σκεπτόμενο αυτοκίνητο που ετοιμάζεται να πετάξει. Και βεβαίως, ένα άψογο σχέδιο!:)

Margo είπε...

@Άστρια.. ένα κι ένα όλα τα αποφθέγματα! Θα μου άρεσε να συνοδεύουν το έργο του Κωνσταντίνου:)

Κωνσταντίνε αυτή η οπτική γωνιά μου αρέσει πάρα πολύ, κάνει τον θεατή να θέλει να σκαρφαλώσει προς τα πάνω.

Καληνύχτα σε όλους!

dodo είπε...

Υπάρχουν και οι αδίστακτοι... που δεν τούς τρομάζει η τιμή τής βενζίνης... :-(

H.Constantinos είπε...

Κική, ένα-δύο ποτηράκια από κάποιο από τα εκατοντάδες λικέρ της Μικρής Κουζίνας είναι ότι πρέπει!

H.Constantinos είπε...

Roadartist, ακριβώς όπως και στην πραγματικότητα!

ξωτικό είπε...

oχι άλλη πραγματικότητααααα

H.Constantinos είπε...

Κυρία Ξωτικού, κι εγώ την Εξοδο 2 προτιμώ, είναι και άποψη ζωής αυτό, συνήθως στις εξόδους Α επικρατεί συνωστισμός, πατεισμεπατώσε, καταλαβαίνετε.


Πόσοι είναι μέσα στο όχημα...
Θα έλεγα ένα άτομο, ο δισταγμός εκφράζεται ατομικά ως επι το πλείστον, η περίπτωση των Θέλμα & Λουίζ θεωρείται μάλλον ιδιάζουσα.
Ετσι όπως το θέτετε πάντως, με κάνετε να σκεφθώ ότι θα ειχε μάλλον ενδιαφέρον η εικαστική έκφραση της συλλογικής διστακτικότητας, με ένα λεωφορείο, ίσως.

H.Constantinos είπε...

Αστρια, με εντυπωσιάζει πάντα, σταθερά και αδιάλειπτα, το στυλ με το οποίο προσθέτεις νόημα.
Και δεν το λέω γιά το συγκεκριμένο ποστ ή το blog επειδή με κολακεύει, το λέω γενικότερα, βεβαίως.

Απαιχτες οι επιλογές παραπάνω, και τα σχόλια by Astria από κάτω, ακόμα περισσότερο!

Μετα δυσκολίας, νομίζω του Ελύτη είναι που μου λέει περισσότερο... Και το συνοδευτικό του by Astria!!


Πολύ μου άρεσε η άποψή σας και η οπτική της!!

Ευχαριστώ!

H.Constantinos είπε...

Margo, κι εμένα μου άρεσε που το συνοδεύουν τελικά!

Χαίρομαι που σου αρέσει αυτή η οπτική, θα επαναληφθεί, να κοιτάμε και λίγο προς τα πάνω...

H.Constantinos είπε...

Dodo, μακάριοι οι έχοντες και κατέχοντες!

H.Constantinos είπε...

Ξωτικό, έλα, μιά χαρά είναι η πραγματικότητα σήμερα, έχει και έναν χλωμό ήλιο!

ξωτικό είπε...

χααα μ'αρέσει να σε εμπνέω !!

Μόνος διστάζεις πιο πολύ ,με παρέα αποφασίζεις πιο εύκολα.....

Να τονίσω πως η γωνία ...σχεδιασμού ενέχει αισιοδοξία που δεν πέρασε απαρατήρητη..
αφήνει περιθώρια και...απογείωσης
με σκοπό την υπερπήδηση του...κενού



Για την Άστρια με κάλυψες με το σχόλιο περί στύλ και νοήματος ΠΛΗΡΩΣ !!!!!!!!!

eleni είπε...

Kωνσταντίνε,γιατί όλα τα έργα σου περιέχουν δίλημμα-να το ψάξεις χιχι..
Και μόνο που το βλέπω τρομάζω!
Φιλιά!

H.Constantinos είπε...

Ξωτικό, αφού σου αρέσει και το επάγγελμα της μούσας άλλωστε!

Βεβαίως αφήνει περιθώρια, μιά χαρά περιθώρια, ο δισταγμός πριν το άλμα γιά να την κάνουμε απέναντι!

H.Constantinos είπε...

Ελένη, αν περιέχουν κάτι τέτοιο, μου αρέσει να το περιέχουν...

Ευχαριστώ! (Οχι μόνο που τρομάζεις, γενικώς!)

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισε τον τίτλο ενός μυθιστορήματος του Άρθουρ Κάϊσλερ "Το μηδέν και το άπειρο".

H.Constantinos είπε...

Ωραίος τίτλος αυτός...