27/5/10

16. Θολός Ορίζοντας 2. / Ακρυλικό

Θολός Ορίζοντας 2.

Ακρυλικό σε χαρτόνι 13 x 40 cm

31 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι φοίνικες είναι μαραμένοι και ο θολός ορίζοντας σα να διαγράφει κάθε πιθανότητα αναγέννησης. Από αυτή τη διαγραφή όμως, γεννάται η ομορφιά της στιγμής!

Margo είπε...

Είναι πολύ εκφραστικοί και οι δύο.. μου θυμίζουν το αποπνιχτικό περιβάλλον όταν μας κατακλύζει η σκόνη από τη Σαχάρα. Μέσα μας κάπως έτσι είναι..

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, η ομορφιά της παρακμής και της καταστροφής, που εκτός από στιγμιαία είναι και σε διαρκή εξέλιξη.

H.Constantinos είπε...

Margo, όντως έτσι είναι εντός, και ευτυχώς που δεν είναι και εκτός, και ο καιρός φτιάχνει την διάθεση κάπως, όσο μπορεί δηλαδή κι αυτός...

eleni είπε...

Kάποια ξανοίγματα στους θολούς ορίζοντές σου φέρνουν την ελπίδα της αιθρίας-θα υπάρξει άραγε και στην πραγματική ζωή αυτή η αναλαμπή;
Όμορφοι,εκείνο που ιδιαίτερα ξεχωρίζω είναι αυτοί οι χαμηλοί τόνοι,σχεδόν μονοχρωμία, που επέλεξες.
Καλό βράδυ!

ξωτικό είπε...

oι δύο τραβάνε την προσοχή επάνω τους και τονίζουν την τραγικότητα
οι τρείς σ'αφήνουν να κοιτάξεις τον ορίζοντα και (ποτίζοντάς σε μελαγχολία)να φιλοσοφήσεις....


(oχι δεν έχω κανένα σχόλιο για τον Ηλιογράφο μην περιμένεις χαχα)

erifili είπε...

O δεύτερος μου αρέσει καλύτερα από τον πρώτο.Ο πρώτος είναι αποπνικτικός.Ο δεύτερος σε αφήνει να δεις λίγο τον ορίζοντα,μπορείς να αναπνεύσεις.Μην περιμένεις από εμένα φιλοσοφικά-στοχαστικά σχόλια.Δεν το κατέχω το "άθλημα".
Thanks για το θετικό σχόλιο, για την προσωπογραφία μου.

Ανώνυμος είπε...

μελαγχολία, θλίψη αλλά και ομορφιά και προσμονή. πολύ όμορφο.

H.Constantinos είπε...

Ελένη, μπα, δεν το βλέπω γιά την πραγματική ζωή...

Χαίρομαι που σου άρεσαν οι χαμηλοί τόνοι.

H.Constantinos είπε...

Ξωτικό, κρίμα, και πολύ κρίμα δηλαδή που δεν έχεις κάποιο σχόλιο γιά τον Ηλιογράφο, γιατί θα ήταν στο επίπεδο αυτού που ήδη άφησες, και πολύ μου αρέσουν κάτι τέτοια!

H.Constantinos είπε...

Εριφύλη, βλέποντάς το κι εγώ εκ των υστέρων, όντως, αν και είναι τόσο ίδια, δημιουργούν διαφορετικές εντυπώσεις...

H.Constantinos είπε...

Βαγγέλη, μου άρεσε ο τρόπος που το είδες.
Ευχαριστώ.

logia είπε...

Βρε Κωνσταντίνε
τί έγινε το σχόλιό μου; Για την όμορφη ατμόσφαιρα της ερήμου;
Και τις ευχές για τη γιορτή σου; Λιτές φέτος, χωρίς τα περυσινά κοντοσούβλια...
¨Ελεγα..."στη θολή γραμμή των οριζόντων"...
σαν εικόνα της ερήμου με τη σκόνη να αιωρείται και να δίνει ένα όμορφο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα στην ατμόσφαιρα...

υπέροχες!

H.Constantinos είπε...

Logia, χάθηκε τέτοιο ωραίο σχόλιο;! Κάνει κάτι κόλπα ο blogger και ήδη δείχνει τώρα ένα λιγότερο σχόλιο απ'όσα είναι... Μπορεί πάντως να εμφανισθεί κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο!

Σ'αυχαριστώ γιά τις ευχές, και είμαι τραγικά αδικαιολόγητος που δεν συνδύασα το Nelly με το Ελένη! (το έχω αυτό το πρόβλημα με τις παραλλαγές, το ομολογώ, το έχω ξαναπάθει κι άλλες φορές, επαναλαμβανόμενα κιόλας...)

Χρόνια σου πολλά! -με τρομακτική καθυστέρηση...

Mariela είπε...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!

ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ!!!!!!!!

Τα λατρεύω αυτά τα φοινικάκια... μου θυμιζουν μια αγαπημένη ήπειρο...
και φυσικά μου αρέσουν πολύ τα χρώματα, το ύφος, η πινελιά... ΟΛΑ!!!

kiki είπε...

Νομιζω τα καλύτερα που έχεις δείξει ως τώρα αυτό και το προηγούμενο!

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, τόσα πολλά επιφωνήματα, και τόσα πολλά θαυμαστικά;!
Και μάλιστα κεφαλαία;!

Ευχαριστώ!

Χαίρομαι που σου άρεσαν, μετράει αυτό...

H.Constantinos είπε...

Κική, είναι όντως εντελώς διαφορετικά από οτιδήποτε προηγούμενο...

Άστρια είπε...

Τα παρατηρούσα αρκετή ώρα.
Μου άρεσαν. Μου άρεσε ο τρόπος που ζωγραφίστηκαν τα φύλλα ο κορμός και οι καρποί των δένδρων. Πολύ ιδιαίτερος. Και τα χρώματα!

Στο δεύτερο διακρίνονται οι οριογραμμές των γήινων όγκων και το βάθος των αποστάσεων που είναι τελείως θολά στο πρώτο.
Αισιόδοξα βλέποντάς τα, απομακρύνεται στο δεύτερο το θολό, που περιέργως όμως, όπου υπάρχει, αντί να πνίγει αφήνει την αίσθηση του όμορφου.
Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί καμιά φορά, ασυναίσθητα, μας αρέσει και δεν θέλουμε να δούμε ευδιάκριτα τα πράγματα.

Να το ξαναπώ; συνεχίζεις και μας εκπλήσσεις ωραία!

ξι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ξι είπε...

Πολυ ωραιο!
Αν και τολμω να βλεπω οχι μονο φοινικες (μαραμενους;) αλλα και ανθρωπινους σκελετους... ή στοιχειωμενα πουλια (στην φαντασια μου παντα;)).
Καλημερα!
ξ.

(Αναρωτιεμαι πώς/ποσο διαφορετικο μπορει να φαινεται απο κοντα)

υγ: Η μουτζουρα πιο πανω δικηηηηη μουυυυυυυ. σοοοοοορυυυυυυυ :)

H.Constantinos είπε...

Αστρια, χαίρομαι που σου άρεσαν.
Και εκτός του ότι χαίρομαι που σου άρεσαν, χαίρομαι σταθερά να παρατηρώ τί παρατηρείς! Εκεί είναι το ωραίο!

Πολύ εύστοχο αυτό: "Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί καμιά φορά, ασυναίσθητα, μας αρέσει και δεν θέλουμε να δούμε ευδιάκριτα τα πράγματα."
Είτε το δεις σε επίπεδο εικόνας, είτε φιλολογικά, έχει βάση. Οντως.

Και χαίρομαι επίσης που το ξαναείπες το τελευταίο, γιατί δημιουργεί χαμόγελο διαρκείας!

H.Constantinos είπε...

ξι, ευχαριστώ!

Μου άρεσε το "στοιχειωμένα πουλιά".
Εχει φοβερό ενδιαφέρον το τί βλέπει η φαντασία, και σκέφτομαι ότι ίσως δεν πρέπει να μπαίνουν τίτλοι, γιά να μένει εντελώς ελεύθερη...

Ευτυχώς εδώ, δεν απέχει πολύ η συνολική εντύπωση από κοντά. Βέβαια σε αυτά η φωτογραφία δεν μπορεί ποτέ να αποδώσει την πραγματικότητα 100%, όσο καλή κι αν είναι η μηχανή -το μάτι κινείται, ο φακός όχι...
Επίσης πάντα χάνουν τα χρώματα, πολύ ή λίγο -εδώ είναι πιό θερμό, πιό ώχρα στην πραγματικότητα.

Μετεωρίτης είπε...

Όμορφο... πάρα πολύ όμορφο!
Εγώ βλέπω μια συμμετρία μέσα στη θλίψη και τη μοναξιά, γεγονός που μεγαλώνει τη θλίψη μάλλον...
Ίσως γράφω βλακείες, προτιμώ να διαβάζω τα σχόλια που αντικατοπτρίζουν τα συναισθήματα των άλλων.
Πόση ευτυχία πρέπει να δίνει ακριβώς αυτό: το να δημιουργείς συναισθήματα στους άλλους!

καλησπέρες

H.Constantinos είπε...

Μετεωρίτη, με έστειλε κάπως αλλού αυτό που είπες...

Δεν το είχα σκεφτεί, ή μάλλον δεν το είχα διατυπώσει ποτέ έτσι:

"Πόση ευτυχία πρέπει να δίνει ακριβώς αυτό: το να δημιουργείς συναισθήματα στους άλλους!"

Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο...

Σ'ευχαριστώ.

dodo είπε...

Πέρασα να δω μήπως ξεθόλωσε πιά ο ορίζων... :-(

Angeliki είπε...

Loipon to goustarw poli to style sou. Telos.

Roadartist είπε...

Θολότατος....
Πόσο δίκιο έχει και στο σχόλιο του ο μετεωρίτης.

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, νομίζω ότι θα ξεθολώσει σύντομα...

H.Constantinos είπε...

Αγγελική, κι εγώ πολύ γουστάρω που γουστάρεις το style μου.

H.Constantinos είπε...

Roadartist, έχει όντως δίκιο...