7/5/10

11. Η κατολίσθηση 2. / Ακουαρέλλα - Τέμπερα

Η κατολίσθηση 2.

Ακουαρέλλα - Τέμπερα 21 x 30 cm

11 σχόλια:

dodo είπε...

Πού θα φτάσει;...

Ανώνυμος είπε...

Σκέφτομαι:
Οι άνθρωποι υπερασπίζονται με πάθος τα ασήμαντα, που πρέπει να παραχωρούν χωρίς δεύτερη σκέψη γιατί έχουν παραχωρήσει χωρίς δεύτερη σκέψη τα σημαντικά που πρέπει να υπερασπίζονται με πάθος.

Αφιερωμένο εξαιρετικά:
Στους ανύπαρκτους που προσπαθούν και μηχανεύονται κάθε κουταμάρα για να σου κλέψουν τη σειρά στο ταμείο,
Στους σινιέ διανοούμενους που αναρωτιούνται για το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα και όχι γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε ένα αυγό να φάνε,
Στα μοσχαράκια που δεν παραχωρούν τη θέση τους στο λεωφορείο για να καθίσει ένας ταλαιπωρημένος υπερήλικας,
Στα αστραφτερά χαμόγια και τους πλεονέκτες που ονειρεύονται ένα Καγιέν.

Περικυκλωμένος από γνωστούς εχθρούς βρίσκω τη γιατρειά ανοίγοντας την καρδιά μου σε έναν άγνωστο φίλο.

Σ΄ευχαριστώ

ξωτικό είπε...

Οι άνθρωποι υπερασπίζονται με πάθος τα ασήμαντα, που πρέπει να παραχωρούν χωρίς δεύτερη σκέψη γιατί έχουν παραχωρήσει χωρίς δεύτερη σκέψη τα σημαντικά που πρέπει να υπερασπίζονται με πάθος.


ετσι ΑΚΡΙΒΩΣ !!!!!!

Καλημέρα !

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, μα, στον πάτο, φυσικά.
Δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς ότι ο πάτος είναι εδώ;
Ασχετα αν κάποιοι είναι στον πάτο και σκάβουν.

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η διαφορά ανάμεσα στον ουσιαστικό εγωισμό (που λέγεται και αξιοπρέπεια) και στον άλλο τον εγωισμό, τον ηλιθιώδη, τον συνηθισμένο.

Αλλά τί να κάνουμε, έτσι είναι.

Από γνωστούς εχθρούς, δεν μπορώ να πω κι εγώ, δεν έχω παράπονο, δόξα τω Θεώ.
Ομως οι άγνωστοι φίλοι δεν μου φαίνονται καθόλου άγνωστοι.
Είναι πολύ εύκολο οποιοσδήποτε να κρατήσει μούρη προφορικώς πίσω από τα μαύρα (Armani) γυαλιά του, παρά γραπτώς.

Εγώ ευχαριστώ.

H.Constantinos είπε...

Ξωτικό, συμφωνώ απολύτως, φυσικά.

Άστρια είπε...

Καταπληκτικά και τα δύο σκίτσα, δίνουν ακριβώς την αίσθηση της κατολίσθησης, και μάλιστα προχωρημένης!

Έχει συντελεστεί ήδη η κατακρήμνηση και η βύθιση των υπαρκτών (κινητών και ακινήτων) χωρίς επιστροφή, ενώ συνεχίζεται εμφανώς και ασυγκράτητα η ολίσθηση των μεγάλων μαζών!
(σενάριο επίκαιρο)

Όσο για τo αυτοκίνητο, πραγματικά μιλάμε για .."Μοιραία τροχοφόρα" στο Windscreen Studio!!!

Καλή εβδομάδα:)

kiki είπε...

Θρίλερ!!!

H.Constantinos είπε...

Αστρια, σ'ευχαριστώ, αν και πιστεύω ότι μία απλή φωτογραφία του κέντρου της Αθήνας δίνει καλύτερα της αίσθηση της κατολίσθησης -και τα Τέμπη υστερούν κι αυτά...

Πραγματικά, αυτή η ασυγκράτητη ολίσθηση των μεγάλων μαζών είναι που με ανησυχεί βαθύτατα...

Πραγματικά, φοβάμαι τα χειρότερα γιά πάαααααααρα πολλούς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας.

Φοβάμαι ότι θα μειωθούν περαιτέρω τα επιδόματα αργομισθίας.
Ω, ναι, το φοβάμαι πραγματικά.

Τί θα κάνουν αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι;;
Τί θα κάνουν τα παρακείμενα lounge cafe??
Πόσα γκαρσόνια θα απολυθούν;;
Πόσο ακόμα θα αυξηθεί η ανεργία;;

Ομως, σαν αισιόδοξος άνθρωπος, είμαι σίγουρος ότι η αναλγησία της εξουσίας δεν θα φθάσει στα άκρα οδηγώντας τα ανωτέρω επιδόματα στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης, δηλαδή στην εξίσωσή τους με τους μισθούς των εργαζομένων!!

Η λογική θα πρυτανεύσει άλλη μία φορά στην πανέμορφη χώρα μας!!

Καλή εβδομάδα!

H.Constantinos είπε...

Κική, θρίλερ σε 50 ετήσιες συνέχειες -το λιγότερο.

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου